Ongezouten
Buffalo Bill
Heeft u hem gelezen? De profielschets van onze nieuwe burgemeester. (Noot: overal waar 'zij' staat, moet ook steeds 'zij' gelezen worden). Tjonge jonge, ga er maar aan staan. Geen hond die er aan kan voldoen. Alhoewel, als Annie voor de spiegel staat, denk ik dat de redding nabij is. Want de burgemeester moet een innemend figuur zijn. Nou, ik lust er wel eentje, dus wat dat betreft zit ik goed. Daarnaast moet zij affectie hebben met het natte gedeelte van Texel. Geen probleem, ik ken alle kroegen van binnen en van buiten. Annie is immers al nachtburgemeester, dus die paar uurtjes per dag dat het licht is, pak ik er zo bij. En ze moet dominant zijn. Kom maar op. De zweep erover. Maar verder? Durf van jezelf maar eens te zeggen dat jij de uitgelezen kandidaat bent. En hoe te reageren? 'Stop met zoeken, hier ben ik.' Ik weet niet of zoiets aanslaat. Maar het meest interessant vind ik wel de stijl die zij moet uitstralen. Geen verbinder die mensen laat samenwerken. Geen netwerker op zoek naar nieuwe mogelijkheden en kansen. Nee, we zoeken een jager. Iemand die ergens achteraan jaagt. Achter edelherten, wisenten en elanden bijvoorbeeld. Dat komt mooi uit, nu de voorzitter van het Nationaal Park heeft geopperd die dieren op Texel los te laten. 'Texel, je bent er Zoo', wordt dan de nieuwe slogan van de VVV. Ja, ik zeg altijd maar Zoo, dat is korter dan dierentuin. En de VVV heeft nog meer ideeën: Ontdek safaripark Texel met de tuk tukexpres. Neem de elandproef op de som. Nationaal Dierenpark De Duinen van Texel, het ware junglegevoel. Buffelknuffelen, rendier-je-rot, de wisentquiz. Texel: elandeiland. Bizon-der Texel. Binnenkort verkrijgbaar, echte Texelse hertengeweikapstokken. Zoiets zal het gaan worden. Maar voorlopig is die voorzitter, Buffalo Bill, aangeschoten wild. Iedereen ziet beren op de weg, 't is bij de konijnen af. Hij is zogezegd het haasje. Onze nieuwe burgermoeder hoeft dus geen hemelbestormer te zijn. Ze hoeft geen pioniersmentaliteit te hebben. Daar lopen er genoeg van rond op Texel. Wel moet zij zorgen voor een veilige ambiance. Want dat is het addertje onder het gras. Kritiek op ideeën mag, de manier waarop is de vraag. Geen kadaverpolitiek dus, we gaan niet over lijken. Laat zij koesteren dat er eilandfiguren rondlopen die met allerlei ideeën komen. Vaak gedoemd te mislukken, soms zit het ei van Columbus er tussen. En trouwens, wat zal Texel Culinair blij zijn met het voorstel. Ik zit nu al te smullen. Wat dacht u van elandsteaks, hertenbiefstuk of een lendestuk van wisent. En daarbij natuurlijk buffelmozzarella. En dat alles pré salé.
Annie@texelsecourant.nl