Boter bij de vis
De zenuwen gieren door de keel, duizenden doen examen. Ouders zijn soms nog zenuwachtiger dan de kandidaten zelf. Zijn de schoolonderzoeken goed gegaan, dan scheelt het een stuk: "Zij staat er goed voor hoor", hoor je geruststellend. Maar het is en blijft klamme handen, slapeloze nachten, huilbuien, racekak, spiekbriefjes, etc. Gelukkig heb ik dit jaar niets vernomen van fraude, inbraak in scholen en verspreiden van examenopgaven. Het zal je maar gebeuren dat je in een klas zit waar zo'n onverlaat het voor de hele klas flink verpest. Want, na jaren van leren, studeren, stapels boeken tot je nemen, heen en weer slepen naar school, overhorende ouders, formules toepassen, toetsen maken, rijtjes stampen, luisteren naar leuke maar ook oervervelende docenten, kilometers fietsen, computeren, etc., is het fijn om dat begeerde papier te halen, dat jou verder brengt in de wereld, de maatschappij. Eindelijk boter bij de vis. Woensdagmiddag: biologie, een mooi vak, voor mij het mooiste vak naast Nederlands en geschiedenis. Er was echter een probleem, op Atheneum A was de combinatie niet mogelijk met Biologie. Maar ja, zo eigenwijs als ik groot was, dacht ik, daar moet toch een oplossing voor zijn? Ik stapte naar de biologielerares en legde het voor. Mies was een en al oor, geen betere leerling dan een gemotiveerde leerling, en zo kwam het dat ik op de zaterdagmorgen bij Mies in de boerderij aan de Hoornderweg privéles kreeg. En dat werkte. Samen aan een beker warme chocolademelk, gebogen over de boeken aan een houten bureautje, ik denk met plezier terug aan die uurtjes. Biologie, de natuur is mooi, maar een lerares die jouw ogen voor het moois opent is nog mooier. Let op: "De laatste vragen zijn altijd erfelijkheidsvragen, zorg dat je het oefent." Ik hoor het haar nog zeggen. Heetveld gaf me op voor een extra vak en zo kwam het dat ik naast de Beta-mensen biologie zat te maken in de gymzaal, en naast mijn diploma een certificaat kreeg. Toen de oudste zich aanmeldde voor de economiestudie in Groningen kreeg hij de vraag: "Hoe kom je aan zo'n idioot pakket met biologie?" Waarop hij antwoordde :"Een tik van mijn moeder." Dochterlief had er veel baat bij in Utrecht op de Uithof en de jongste was er zelf gek op. Als je het mij vraagt moeten ze het een verplicht vak maken, net als wiskunde of Nederlands. Ik herinner me dat ik Mies een zilveren ketting met een oester eraan gegeven heb, want ze wilde niets hebben voor haar privélessen. Maar zo komt het dat ik onlangs een emmer met vis aan het tuinhek heb gehangen. Boter bij de vis, 35 jaar na dato. Ze wist van wie het was, en dat is leuk. Ik hoop dat iedereen de spanning de baas blijft en dat straks in de mast vele vlaggen wapperen met tassen. Dat al het leren beloond wordt en de kleine vissen de grote zeeën kunnen gaan verkennen. De zeeën zijn van iedereen, overal ter wereld, van jou en mij…
Jozien