Vluchtelingen
Het nieuws staat er de afgelopen tijd vol mee, de duizenden vluchtelingen die naar landen zoals Thailand, Indonesië en Maleisië vertrekken om daar een beter bestaan op te kunnen bouwen. En zoals iedereen ook wel weet zijn de omstandigheden op deze bootjes erbarmelijk. Vluchtelingen worden achtergelaten op de bootjes zonder voedsel en water. Ze worden bij de landen waar ze aankomen weer terug de zee op gestuurd omdat deze landen de grote toestroom van vluchtelingen niet aan kunnen. Zelf vind ik het best zorgelijk dat er mensen ook op dit moment op bootjes ronddrijven midden op de oceaan en geen kant op kunnen. Aan de andere kant begrijp ik de landen wel die ze terugsturen de oceaan op. Op het moment dat je alle vluchtelingen binnenlaat blijven ze komen en komen. Je kunt niet een half land opvangen. Morele kwestie is het wel. Je wilt mensen beschermen, maar je kunt ook niet iedereen helpen. We zouden dan een groter land creëren, waar evengoed armoede is omdat er door al die mensen bijvoorbeeld ook minder banen beschikbaar zijn. Is dat dan niet het probleem verschuiven? Ondanks dat bootjes teruggestuurd worden de oceaan op, blijven vluchtelingen het proberen. De hoop blijft dat ze ergens toch hulp krijgen. En die hulp biedt de wereld. Laatst was op het nieuws wel een inwoner uit een bepaald land waar de vluchtelingen vandaan gingen. Hij zei dat de enige oplossing om de vluchtelingenstroom te stoppen is dat er meer werkgelegenheid wordt gecreëerd in het eigen land. Als er daar betere leefomstandigheden zijn blijven de mensen hopelijk in eigen land. Het klinkt zo simpel, maar is al jarenlang de puzzel. Economische vluchtelingen bestaan al bijna net zo lang als dat de weg naar Rome bestaat. En in al die tijd is de oplossing nog steeds niet gevonden. Ik vraag me wel af hoe lang het nog gaat duren voordat de bootjes Europa bereiken. Zie je al ze komen, over de Waddenzee richting Texel?
Emily Westdorp