Hennie Zoetelief achter het orgel in de rooms katholieke kerk van Den Burg. Ze speelt al vijftig jaar. Inzet: Hennie als meisje achter het orgel.
Hennie Zoetelief achter het orgel in de rooms katholieke kerk van Den Burg. Ze speelt al vijftig jaar. Inzet: Hennie als meisje achter het orgel. Foto: Gerard Timmerman

Halve eeuw achter het kerkorgel

Op haar twaalfde, toen haar oudste broer Jan trouwde, speelde Hennie Zoetelief voor het eerst een mis op het kerkorgel. Vijftig jaar later speelt ze nog steeds. En ze is voorlopig niet van plan om te stoppen. De jubilaris wordt zondag in de bloemetjes gezet.

''Mijn vader (Gerbrand) was kerkmeester in De Koog. Hij vond dat we allemaal wat moesten doen voor de kerk. De helft van de familie zat op het koor, mijn broers waren misdienaar of collectant en ik mocht op het orgel spelen. Thuis stond een trapharmonium'', doet ze met handen en voeten voor hoe dat in z'n werk ging. ''Ik kreeg eerst blokfluitles, daarna orgelles bij Jan Visser in Den Burg en later van Gré Rood.'' Thuis werd geoefend." Mijn vader, broer Jan en zussen Hannegriet en Netty en later ook hun partners zaten op het koor en we oefenden thuis dan ook regelmatig samen. Ook speelden we vaak "kerkje", mijn broers waren dan misdienaar en de rest zong en ik zat achter het harmonium. Ik vond dat leuk. Overdag moesten we hard werken, muziek maken was iets dat we samen deden. De kerk was eerst in Bosch en Zee en later in een oude schuur van Kuip. Totdat de nieuwe Bonifatius kerk werd gebouwd. Daar stond een elektronisch orgeltje. In de meeste kerken staat het orgel op het balkon, maar daar konden de kerkgangers me op mijn vingers kijken. Er zijn nu nog steeds toeristen die me herkennen en zeggen: 'Jij was dat meisje dat in De Koog op het orgel speelde.'' In 1972 vertrok ze naar de overkant. ''Ik ging in Halfweg in een kinderhuis werken, later in Driehuis Westerveld en Wassenaar." Maar dat betekende niet dat ik geen orgel meer speelde. De nonnen zette me meteen achter het orgel en ik reisde vaak op en neer naar Texel. Dan stapte ik zondagmorgen om zes uur in de auto, zodat ik op tijd was om voor de mis van half tien achter het orgel te zitten. Ik ging ook halverwege de week naar Texel, voor de zangrepetities.'' Ook het moederschap was geen belemmering. 'Jasper werd op 28 november geboren en tijdens de Kerst daarop zat ik tijdens twee nachtmissen achter het orgel. Eerst De Koog en daarna De Cocksdorp. Tussendoor snel Jasper voeden.' Hij heeft er niet onder geleden en speelt zelf zeer verdienstelijk trompet, tegenwoordig in een harmonieorkest in Zeist. Maar ook bij Exselsior in Oosterend is hij nog vaak als gastspeler te vinden. Zondag tijdens de jubileum mis in Den Burg, speelt hij samen met zijn moeder enkele nummers. Hennie speelt bij allerlei gelegenheden. ''Rouwtjes, trouwtjes, paaswake en noem maar op. Ook bij de uitvaart van mijn vader en mijn broer Jan, dat vond ik best moeilijk om te doen. Toen de Koger kerk in 2000 sloot, maakte dat geen verschil. Hennie speelde regelmatig in andere kerken. Het herenkoor in Den Burg had een organist nodig en Hennie werd hiervoor benaderd. Ze moest het koor teleurstellen, want op vrijdagavond moest ze op Jasper passen. De heren waren niet voor één gat te vangen, de repetitie werd verzet naar donderdagavond. Toen kon Hennie geen nee meer zeggen. Ze begeleidt het herenkoor alweer dertien jaar, zingt bij het dameskoor en kruipt daar ook wel eens achter het orgel. Ook als invaller in andere kerken. 'Organisten zijn niet dik gezaaid en aan het vergrijzen. Ook de koren trouwens. Wij zijn bij de jonkies'', doelt ze ook op partner Paul Bakker, die zingt in het herenkoor en dirigent is van het dameskoor. Ze speelt vaak. ''Een paar keer in de maand op zondag en door de week oefenen, want je wilt tijdens de mis ook nieuwe stukken spelen. Ik speel bij toerbeurt ook tijdens de weeksluiting in De Gollards en in het Verpleeghuis. Gezangen en psalmen die voor mij niet zo bekend zijn. Mensen die eigenlijk nooit wat zeggen, zingen die liedjes mee. Dat geeft een stukje voldoening. Er komt ook altijd wel wat tussendoor, zoals zaterdag als Frans Barhorst en zijn vrouw 65 jaar getrouwd zijn. Op vakantie gaan is wel eens lastig, dat moet ik lang van tevoren plannen, om een invaller te regelen. Maar orgelspelen is leuk om te doen en ik ben er al van kinds af aan in gegroeid.'' Ze zit ook op het fanfare van Excelsior. ''Jasper speelde daar vroeger trompet, en toen zeiden ze: 'Als organist kan jij de F-sleutel lezen, dus jij kunt wel tuba spelen.' Ik dacht: dat lukt nooit.'' Maar ze probeerde het en blaast nu alweer zo'n 12,5 jaar haar partijtje mee. Ze is niet makkelijk voor zichzelf. 'Wat je doet, moet je goed doen.' Als het tijdens een les bij Piet Bakker eens wat moeilijker ging verzuchtte ze regelmatig: "Ik leer het nooit!'' Hij zei dan: 'Je zat als klein meisje al alleen achter dat grote orgel, dus samen in een orkest spelen zal ook wel lukken." De viering ter ere van Hennie en negen andere jubilarissen die de Gregoriusonderscheiding krijgen begint om 11.00 uur.

Afbeelding