Wat ik zeggen wou
60 km/uur
Toen een aantal maanden geleden discussie werd gevoerd om de snelheid op alle Texelse wegen terug te voeren naar 60 km per uur, vond ik het plan misschien een beetje té ver gaan om dat ook op de doorgaande wegen uit te voeren. Inmiddels ben ik nu voor honderd procent van mening dat dit plan zeker niet in een of andere la moet belanden. De reden is een aanrijding waarvan ik nog dagelijks dankbaar mag zijn dat het zo goed is afgelopen. Na een bezoekje in het verpleeghuis werd ik 18 februari op weg van Den Burg naar Den Hoorn op de Hoornderweg in de bocht met afsplitsing Zuid Haffel finaal van de weg gereden door een bestelbus met grote haast die de complete bocht afsneed en op mijn weghelft me tegemoet reed. Wat er dan met je gebeurt, het zijn fracties van seconden, het gaat zó snel… De ware toedracht ligt bij de politie die ik later net als de mannen van de ambulance een bedankbriefje heb geschreven omdat ze op het moment zelf als de dagen daarna hun betrokkenheid toonden. Het zal bij de nazorg horen maar ik heb het als zeer persoonlijk ervaren. Omdat onze tienjarige vertrouwde Suzuki Wagon total loss was moest hij, heel jammer, vervangen worden en zo rijd ik nu in een roze (geen zuurstokroze) tweedehands Suzuki Alto. Alle reacties van hoe moeilijk dat is om weer achter het stuur te kruipen wilde ik negeren. Gelijk een aantal keren langs de plek des onheils zonder echt bang te zijn, voelde me enorm stoer. En toen kwam het moment, slechts een week later, dat op de Westerweg een grote zwarte auto met enorme haast mij wilde passeren terwijl er een, eveneens grote en zwarte, tegenligger naderde. Onder luid getoeter van beide auto's kon ik nog kiezen voor de berm… Had toen echt het gevoel dat ze me dood wilden hebben. En nu, ik zie in iedere auto een potentieel moordwapen, ben geen angsthaas maar ben nu echt bang. Er wordt zó ongelooflijk en ook vaak agressief hard gereden dat merk ik nu ik extra alert ben. De auto's worden steeds breder men meent recht te hebben op de weg en zelf de snelheid te mogen bepalen. Op het moment dat ik in de ambulance was voor letselcontrole werd de bestuurder van de ambulance die buiten bij de openstaande deur stond bijna overhoop gereden door een auto met haast die er nog even langs moest. Al rijden ze je bijna dood er is zelfs geen plek voor het woord spijt, onbegrijpelijk.
Zie deze brief als een noodkreet, ook van mensen, zelfs jongeren zonder deze beroerde ervaring, hoor ik dat ze bang zijn. Die 60 km, het is niet zo'n gek idee en als het niet mogelijk is laat alsjeblieft die 80 km dan ook écht het maximum zijn.
Nel Rommets-Rensmaag,
Den Hoorn
Koningsspelen
basisscholen
Stichting Kids Samen en Teambuilding Texel houden op 25 april de Koningsspelen Texel. Dit voor de groepen 5 tot 8 van alle basisscholen. Aan deze sportdag doen uiteindelijk bijna alle Texelse basisscholen mee. Dit komt neer op ongeveer vierhonderd kinderen, verdeeld over twee locaties: De Krim en het strand bij de vuurtoren.
De Koningsspelen zijn onderdeel van een actie waaraan 8.500 leerlingen op negen verschillende stranden tussen Texel en Zandvoort meedoen. De Koningsspelen zijn een initiatief van de Richard Krajicek Foundation en de Johan Cruijff Foundation. Stichting Kids Samen organiseert deze sportdag langs de kustlijn van Noord-Holland. Deze stichting is voortgekomen uit de samenwerking tussen Rem Pronk en zijn dochter Liedewij en de sportopleidingen van de Hogeschool van Amsterdam. Op de stranden worden sportclinics gegeven door diverse verenigingen in samenwerking met studenten van de verschillende sportopleidingen. Op Texel zijn er clinics judo, beachvolleybal en flagfootball te volgen. Bij de Krim kunnen de leerlingen meedoen aan bootcamp, klimmen en bubblebal. De dag wordt begonnen met een recordpoging. Om 09.30 wordt door alle leerlingen een dans uitgevoerd op het lied Energie van Kinderen voor Kinderen.