Harry Gerritsma, Joop Rommets en Jacolien van Kooten als broers en zus.
Harry Gerritsma, Joop Rommets en Jacolien van Kooten als broers en zus. Foto: Gerard Timmerman

Emoties bij Hartblok

Emoties tijdens de opvoering van toneelvereniging De Vriendenkring. Ondanks dat 'Hartblok' een komedie was, vloeiden er tranen in het stuk over broers en zussen die proberen te ontsnappen aan de realiteit. Maar was er ook veel humor.

Geen platte klucht waarbij je buikschuddend de verwikkelingen volgt, maar diepgang, indringende gesprekken, ook slap geouwehoer, woordgrappen, doordenkertjes en sterke karakters. Twee broers en en zus, net wees geworden, ruimen het huis van hun overleden ouders uit. Ze staan op een keerpunt. Gesprekken over hun leven, hun problemen, relaties en ze dagen elkaar uit om diep in hun ziel te tasten. Echt gelukkig zijn ze allemaal niet en Felix, de middelste, is op een dood punt beland en komt tot een verrassend besluit. Wie daarvan getuige wil zijn, kan zaterdagavond 11 april naar de tweede voorstelling in De Waldhoorn. Onder regie van Roel de Waard leverden de vijf toneelspelers acteerwerk van de bovenste plank. Drie hoofdrolspelers die diep in de huid van de broers en zussen waren gekropen, een surrogaat-moeder en een streng kijkende echtgenote om haar 'ontspoorde' man tot de orde te roepen. Harry Gerritsma speelde Felix, gestoken in strak kostuum, met modieuze schoenen, een goede baan, echtgenote, kinderen, groot huis en dure auto. Ogenschijnlijk succesvol, maar een tobber die teert op het geld van de schoonfamilie en 'perfectionist is in het bevredigen van zijn eigen luiheid'. Met een soort natuurlijke flair zette Gerritsma een geloofwaardig karakter neer. Het ene moment onbezorgd en onverschillig, het andere messcherp en uitdagend met kwinkslagen. Steeds in een soort verbale strijd gewikkeld met zijn broer. Leon werd gespeeld door Joop Rommets. Leon schrijft en wel over intermenselijke relaties. Een serieuze jongen, verstrikt in zijn eigen persoonlijkheid. Uiterlijk stoer, met cowboyhoed, zonnebril en knoopjes los, maar ook een tere ziel. Een ouder wordende homo, seksloos en hunkerend naar liefde. Zwaar aangezet, met afwisseling in het spel, stemverheffingen, emoties en meerdere malen in snikken uitbarstend. Bijvoorbeeld in de dialoog met zus Mieke, gespeeld door Jacolien van Kooten. Zij verliest niet alleen haar ouders, ook haar man die ze al jaren verzorgd. Een zus met wie de broers wel eens de spot drijven, bijvoorbeeld als ze onderweg van de scooter wordt gereden en op haar rug in de goot belandt, daar waar net een hond z'n behoefte heeft gedaan. Een karakter waarbij leedvermaak en verdriet door elkaar lopen en dat overtuigend werd neergezet. Ria Boeijen verscheen ten tonele als de gepensioneerde lerares Duits, voor wie Felix een wel heel bijzondere taak had bedacht. Ook hier een diepere laag, een vrouw die moeite heeft met een nieuwe invulling van leven. Prima gecast en een verademing om te zien. Sietske Bakker deed het goed als Sandra, de streng ogende echtgenote van Felix, maar wel met een groot hart. De stem van souffleur Marco Bakker werd pas goed hoorbaar bij de verloting. Die luisterde hij op met een anekdote over het liefdesdrankje van Gert Coevert. Verder werkten mee Guido Schuijl, Arno Gerritsma, Peter van Sikkeleras, Ria Boeien, Gitta Witte en Ralph Grabowski.