Herenfiets
Het was dertien uur dertien. Ik dwaalde door het dorp. Te vroeg voor mijn afspraak van half twee. Veerboten houden daar geen rekening mee. Mijn handzame kleine camera mee. Met mijn dikke kromgegroeide vingers een lastig ding om te hanteren, maar soms comfortabeler dan die van 2,5 kilo. Ik ontwaarde dit tafereel. Een rij bomen die de huizen afscheiden van de lager gelegen straat. Daar achter een serie amsterdammertjes; je ziet ze ook overal. Een scheef gezakt buitenlicht van het type Nostalgie. Een regenpijp uit de muur. Een stoep met afstapje voor het huis. Zo te zien is dat met ijzel ook een hachelijk avontuur. En dan de herenfiets leunend tegen het paaltje die de boom ooit tot steun geweest is. Het leertje zit er nog aan, maar het heeft geen zin meer want de boom is groter dan het paaltje. Op de achtergrond het drooggevallen wad. West-Terschelling.