Wat ik zeggen wou
Denk eerst na
Als alleenstaande moeder heb je het vaak zwaar. Laat staan als je een alleenstaande moeder bent met 2 kinderen die iets mankeren. Mijn dochter is alleenstaand en heeft 2 kinderen: een jongen van 9 jaar oud met PDD-NOS en een jochie van 5 jaar met klassiek autisme en een verstandelijke beperking.
Waar ik mij vreselijk maar dan ook vreselijk boos om maak zijn de reacties van mensen in de supermarkt of op straat. De jongste kan niet praten en zich niet uitdrukken. Ook ziet hij geen gevaar. Mijn dochter heeft een aangepaste kinderwagen voor hem en als hij los loopt moet hij aan een koordje. Puur voor zijn eigen veiligheid.
Wat voor opmerkingen ze krijgt vraagt u zich misschien af?
Een paar voorbeelden. Mijn dochter liep met hem op straat (aan zijn koordje) en kwam 2 dames tegen. De dames: hahaha! Ze laat haar kind uit alsof het een hond is! Een man werd zelfs agressief tegen haar: ik bespaar u het taalgebruik want dat was niet mals, maar het was kindermishandeling! Hij was zelfs zo dreigend dat ze er bang van werd.
In de supermarkt is het niet anders. Als ze met de aangepaste kinderwagen loopt krijgt ze commentaar dat het kind `te oud is om in een kinderwagen te zitten`. Of ze moet maar `dat kind` beter opvoeden. Dat zeggen mensen vooral als het de jongste teveel wordt in de supermarkt. Omdat hij zich niet kan uiten doet hij zijn kleine handjes tegen zijn oren en gaat huilen. Het ergste is nog dat mensen het tegen de oudste van 9 zeggen: mama moet jullie beter opvoeden etc. Ze kan haar kinderen moeilijk thuis laten. Er moeten toch boodschappen in huis komen.
Lieve mensen, als u een man, vrouw of stel ziet met een kind in een kinderwagen of aan een koord, zeg er gelijk niet wat van. Denk na! Sommige kinderen hebben een beperking waardoor ze dit moeten doen.
De reacties zijn zo respectloos en als er iemand respect verdient is het mijn dochter. Ik ben trots op haar hoe ze het allemaal doet. Ze heeft het zo verschrikkelijk zwaar.
En als vreemde mensen nu ophouden met rotopmerkingen tegen haar te maken scheelt dat een stuk. Want je moederhart breekt als je dochter op de bank zit te huilen, amper de straat op durft en dat puur en alleen omdat ze 2 kinderen heeft die anders zijn en mensen commentaar moeten leveren.
Trotse moeder en oma Reina Lusthof