'Ik zie mijn werk als een avontuur'
'Bij een sieraad geef ik het verhaal van de persoon in mijn vormtaal terug. De ontmoeting is daarom erg belangrijk in mijn werk.' Na ruim 35 jaar houden edelsmid Peter Tromp (59) en zijn vrouw Elske (56) het voor gezien in Den Burg.
Als hij terugkijkt op zijn carrière, is de ambtsketting die hij in 1999 maakte voor burgemeester Geldorp één van de meest in het oog springende gebeurtenissen geweest. Het was een erezaak. 'Ik heb zelf de gemeente benaderd. In mijn ogen moest het niet zo'n Blokkerketting worden zoals je die in heel Nederland zag. Het moest het resultaat worden van een samenwerking tussen verschillende Texelse kunstenaars die voor mij representatief waren voor de Texelse bevolking. Uiteindelijk heb ik de ketting met Niek Welboren gemaakt. Je ziet aan de ketting precies wat zijn en wat mijn ideeën zijn. Het was nog allemaal niet zo eenvoudig overigens. Normaal gesproken staat er een jaar voor het maken van zo'n ketting, maar in januari was het ontwerp nog niet rond. Begin april werd de burgemeester al beëdigd. Het werd nachtwerk, last-minute werk. De raadsleden zaten al klaar voor de beëdiging toen ik met de ambtsketting de raadszaal in kwam lopen. Toen mevrouw Geldorp vertrok heb ik een kleinere versie gemaakt, die ze als gewone ketting kan dragen.' Maar de loopbaan bracht Peter en Elske veel meer dan de ambtsketting. 'Ik zie mijn werk als een groot avontuur waarin veel is gebeurd. Als je een sieraad moet maken voor iemand wiens vrouw is overleden bij de geboorte van hun eerste kind, waarvoor je het jaar ervoor nog de trouwringen hebt gemaakt, hakt dat er wel in. Zonder Elske was het allemaal nooit gelukt, al staat er een storm windkracht 12, zij houdt het schip op koers.' Wanneer het echtpaar stopt met de zaak in de Weverstraat weten ze nog niet precies. 'Dit voorjaar ergens. Dan keren we terug naar onze stolp De Heerlijkheid aan de Slufterweg. Sinds 1989 hebben we het atelierwinkeltje gehad en onze vier kinderen zijn daar ook opgegroeid. Nu is het tijd om van De Heerlijkheid weer ons thuis te maken', zegt Elske. Het echtpaar vertelt openlijk hoe het huwelijk ook moeilijke periodes kende, maar dat ze hier hard aan gewerkt hebben. Peter: 'We voelen dat door alles de verbinding onlosmakelijk is, al zijn we twee totaal verschillende mensen. We geven elkaar de ruimte, alleen op die manier kunnen wij bij elkaar zijn. Ik zie het leven elke dag weer als een kans. Op de stolp ga ik ook bewustzijncursussen geven, daarvoor heb ik allerlei cursussen gevolgd.' Het plekje bij De Slufter is bekend terrein voor het echtpaar; ze leerden er elkaar kennen toen de boerderij nog van Peters ouders was. 'Toen ik 7 was, kwam ik er al op vakantie vanuit Borne. Op m'n 21e ontmoette ik er Peter.' Ze trouwden en kwamen langs diverse adressen. Het eerste atelier begon Peter in 1979 als zelfstandige in een kleine ruimte achter de zaak van zijn broer, juwelier Martin Tromp. Acht jaar later besloten de broers ieder hun eigen weg te kiezen en verhuisde het atelier van Peter en Elske naar het uitgebrande pand van wolwinkel 't Zwarte schaap in de Kogerstraat. 'Na het opknappen bleek dat teveel uit de loop en zo kwamen we terecht op de huidige plek', vertelt Elske. Sinds die tijd stortte Peter zich op zijn passie, zijn kunst. Hij deed dit vanuit de kenmerkende kuil midden in de zaak. Peter: 'Ik ontdekte dat toen we het aan het verbouwen waren. Het is een kelder van de woning die er vroeger stond. De tegeltjes uit 1700 - los op het zand - liggen er nog. Ik heb fijne herinneringen aan m'n plekkie.' Wie denkt dat de twee achter de geraniums verdwijnen, heeft het mis. 'Plannen zat. Ook daar komt een atelier en ik wil graag nog een onderlandhuis bouwen waar we als oude knakkers met weinig energiegebruik in kunnen wonen. Er valt nog genoeg te doen. Ik maak graag gebruik van oude materialen. Als mensen ergens aan het afbreken zijn ga ik er langs. Dat soort hout gebruik ik graag. Het is sowieso een prachtig product om toe te passen, het komt ook veel voor in sieraden die ik maak. Ik zie het als oud en nieuw. Diamanten en hout zijn aan elkaar verwant', legt Peter uit. Elske vult aan: 'Peter heeft de kwaliteit om van niets iets heel moois te maken. Zowel bij sieraden als met het houtwerk. De carrière, die Peter voerde van LTS Houtbewerking tot gewaardeerd edelsmid, krijgt er binnenkort dus een nieuw hoofdstuk bij. 'De cirkel is rond. We leerden elkaar kennen op de stolp en daar keren we naar terug. Ik heb altijd met heel veel plezier een zaakje op Texel gehad. Niet zoveel gedoe als aan de overkant. Er is wel eens gestolen of een ruit ingetikt. Maar hier hebben we geen veiligheidssluizen nodig gehad. Je hoeft hier niet paranoïde te doen. Ik heb wel eens de sleutels in de deur laten zitten. Had iemand ze gewoon door de brievenbus gegooid.'