Annemieke en  Frans Hopman hebben strandpaviljoen paal 31, nabij de vuurtoren, overgenomen.
Annemieke en Frans Hopman hebben strandpaviljoen paal 31, nabij de vuurtoren, overgenomen. Foto: Gerard Timmerman

Nieuwe gezichten en nieuwe naam paal 31

Frans en Annemieke Hopman hebben het strandpaviljoen paal 31 overgenomen. Ze gaan hun eigen invulling geven aan het bedrijf op deze uitzonderlijke plek. Na een interne verbouwing en restyling gaat FARO2 met Pasen open.

Een naam die vragen oproept, tenzij je Spaans spreekt. 'Faro betekent vuurtoren. Het Torenrestaurant staat hier vlakbij. Zo voorkomen we naamsverwarring. De 2 staat er omdat het ons tweede bedrijf hier is.' Een nieuw bedrijf, maar geen onbekende plek voor dit ondernemerspaar dat sinds 2012 het hogerop gelegen Torenrestaurant exploiteert. Dat gaf nog wel eens verwarring, want Frans Hopman sr., vader van Frans, exploiteerde het strandbedrijf dat de familie van der Laan uit Groningen in 2012 liet bouwen. Toen werd al afgesproken dat als sr. met pensioen zou gaan, Frans en Annemieke het eerste recht van overname hadden. Frans: 'We wisten dat het een keer zou gebeuren, maar toch kwam dat moment wat eerder dan we hadden gedacht.' Toen de overname zich in januari aandiende, moest snel actie worden ondernomen. Annemieke: 'We kregen veel medewerking, van onze accountant, die zelfs in het weekend doorwerkte, en van de bank. Want een bedrijfsovername financieren is tegenwoordig niet meer vanzelfsprekend. Daar zijn we ze heel erkentelijk voor. Ook de familie Van der Laan, met wie we goede gesprekken hebben gehad.' Twee bedrijven dicht bij elkaar, maar toch totaal verschillend. Beneden het strandpaviljoen, met uitzicht op het uitgestrekte strand, de zee, met een heerlijk zonneterras. En boven hoog op het duin het Torenrestaurant, met uitzicht op de omgeving, zeven dagen per week geopend met een uitgebreide menukaart, van ontbijt tot diner. Een bedrijf waarin na de overname veel is geïnvesteerd. Frans: 'Het eerste jaar was best moeilijk. Het EK voetbal, Olympische Spelen, een wegafsluiting, crisis en toen kregen we ook nog concurrentie van een nieuw strandpaviljoen. Maar na dat eerste jaar ging het bergopwaarts. We draaien naar tevredenheid. Veel vaste gasten. We zijn zeven dagen per week geopend, van 9.00 uur tot de laatste gast vertrekt. Jaarrond, we vinden dat we dat aan onze omgeving verplicht zijn. Er zitten hier grote parken, mensen rekenen er op.' Keihard werken en toch een tweede bedrijf er bij? ' Frans: 'Voor vervoer van personeel hebben we al een bus en een halte voor de Texelhopper en de administratie kopiëren we van ons bestaande systeem.' Annemieke: 'Organisatorisch gaat er het nodige veranderen. Ik krijg meer te regelen en kan mezelf niet meer inplannen voor in de bediening. Het zal wennen zijn dat los te laten. Gelukkig hebben we een goed team. De drukte zal zich verplaatsen. Bij heel mooi weer vooral beneden, is het wat minder dan meer boven. De toekomst zal dat moeten uitwijzen. We hebben in het strandpaviljoen volop ruimte voor grote groepen en bruiloften. De eerste is al gepland.' Nieuwe bezems vegen schoon. De kennis en ervaring die boven is opgedaan, wordt beneden benut. De zelfbediening maakt plaats voor bediening. Er komt een grote bar, met een directe verbinding naar de keuken. Het blanke hout krijgt een kleurtje en met visnetten en andere middelen straalt het interieur straks warmte en sfeer uit. Twee bedrijven, met overeenkomsten en verschillen. 'We brengen onderscheid aan in de gerechten en ook wel in openingstijden. We gaan kijken waar de mogelijkheden liggen en er zoveel mogelijk uithalen.'