'Kleine moeite om mee te helpen'
Ze was een vertrouwd gezicht op menig Texels evenement. Namens het Rode Kruis stond Wil Bonne uit Den Burg voor eenieder klaar om eerste hulp te verlenen. Binnenkort neemt ze afscheid.
SuperSunday was het laatste evenement waar ze als EHBO'er bij betrokken was. Welgeteld één pleister werd er uitgedeeld en voor de rest hoefde Wil niet in actie te komen. Haar eerste grote evenement was de vierdaagse van Assen naar Texel die in maart 1990 - bijna vijfentwintig jaar geleden - werd gehouden. Samen met Geeske Zijm en Vera Vooijs, toen ook net nieuw bij het Rode Kruis, reisde Wil met de hardlopers en skeeleraars mee om hen te verzorgen. 'Het was 's avonds veel benen masseren en blaren prikken. Erg leuk om te doen en mee te maken.' Wil was toen net in het bezit van haar EHBO-diploma. Ze begon in 1988 met een opleiding bij het Rode Kruis. 'De kinderen waren de deur uit, waardoor ik de tijd had om dat te gaan doen.' Er kwam al snel meer bij. Samen met Geeske Zijm nam ze in 1990 de EHBO-lessen van Trijntje Troost op de OSG over. Met Ineke Timmer erbij volgden ze met z'n drieën ook een LOTUS-opleiding om zelf slachtoffer te kunnen spelen. Dat kwam voort uit een grote rampenoefening op het gemeentehuis begin jaren negentig en inspanningen destijds om een SIGMA-team van de grond te krijgen (een voorloper van het huidige SIGMA-team op Texel). Met het Lotussen stopte ze een aantal jaar geleden. De EHBO-lessen op de OSG kwamen circa anderhalf jaar geleden tot een einde, nadat de verschillende opleidingen in het derde en het vierde jaar op het VMBO waren samengevoegd tot het zogeheten intersectorale programma. 'Dat was een mooi moment om ermee te stoppen.' Tot een jaar geleden coördineerde ze ook jarenlang de inzet van EHBO'ers bij evenementen. Wil nam het over van Riet Goemans en inmiddels is de coördinatie in handen van Ine Boelhouwer. Ze kijkt met plezier terug op de vele evenementen waar ze als EHBO'er bij is geweest. Vaak was het vooral preventief, soms hard nodig. 'Toen de autocross nog in Oosterend was, hebben we een keer een vlagger gehad die door een auto werd gepakt. Die man had het slecht. Daarna zijn er voor de vlaggers ook blokken gekomen om op te staan. Bij de Landbouwdag hebben we een keer een vrouw gehad die met haar voet onder een hek kwam toen daar een paard tegenaan was gelopen. Die voet lag er bijna af. Dat was een kwestie van afdekken en blijven praten met die mevrouw totdat de ambulance er was.' Een andere bijzondere herinnering is er aan het EHBO'en bij Broadway in Den Hoorn. Meestal niet de drukste klus, dus vaak werd meegeholpen de bonnenboekjes in orde te brengen. 'Je bent er toch, dus het is een kleine moeite om daar dan even mee te helpen.' Het was voor Wil net als bij veel andere EHBO'ers geen probleem een dag lang bij een evenement te zitten, maar als dat voor té vanzelfsprekend werd aangenomen, kon ze fel worden en opkomen voor de EHBO. 'Het is wel prettig als je zo nu en dan een kopje koffie of een broodje krijgt als je ergens zit en na afloop even bedankt wordt. Een hoop organisaties snappen dat, maar sommige helaas niet.' Bij de opening van de golfbaan dreigde ze ooit ergens achteraf in een kleedkamer terecht te komen. Wil regelde meteen zelf een tafel in de gang en was vervolgens duidelijk zichtbaar aanwezig voor het geval er eerste hulp nodig zou zijn. Sinds een jaar moet voor de inzet van het Rode Kruis een bijdrage worden betaald. Daarover geeft ze eveneens graag uitleg als er vragen ontstaan. 'Het verband en de kleding van het Rode Kruis moeten ergens van betaald worden. De vrijwilligers zitten vrijwillig bij een evenement.' Namens het Rode Kruis voer Wil ook jarenlang mee op de Henri Dunant om mensen te begeleiden en ze was vrijwilliger in Hotel IJsselvliedt van het Rode Kruis. Voor alle inzet werd ze in 2006 koninklijk onderscheiden tot Lid in de Orde van Oranje Nassau. Ze kreeg de onderscheiding toen ook voor de jaarlijkse vakantiebegeleiding van een nicht die audio visueel gehandicapt is. De hoeveelheid evenementen die er dit jaar weer aan zitten te komen en het aantal beschikbare EHBO'ers baren haar enige zorgen. 'Zoveel zijn het er nou ook weer niet en er zitten ook mensen met kinderen bij het Rode Kruis. Die kunnen niet elk weekend ergens opdraven, dus er paar mensen erbij kan geen kwaad.' Zelf vindt ze het na bijna 25 jaar mooi geweest. 'We doen met de honden graag mee aan coursing en Cees en ik vinden het ook leuk om met de caravan op vakantie te gaan zolang dat allemaal nog kan.'