Afbeelding
Foto: Job Schepers

De zandbak

Een poos geleden liep ik langs de speeltuin van een basisschool in het centrum van Den Burg. De uitgebreide speeltuin was tot aan de nok toe gevuld met kleine kinderen. Kinderen niet jonger dan vier jaar, maar ook zeker niet ouder dan zes. Hun hoge stemmetjes en witte haren kwamen samen tot één grote kleuterbrei. Het was aandoenlijk om te zien. Kinderen renden langs bomen, achter elkaar of achter hun fantasie aan. Daarbij werd er natuurlijk vooral niet op mij gelet, niet wetende dat zij hierdoor de inspiratie van mijn stukje werden. Als ik mijn pad vervolg kom ik aan het einde van het speelveld een zandbak tegen. Op de zandbak ligt zo'n net gespannen dat 's nachts de kakkende katten weghoudt. Het net was voor het speelmoment niet verwijderd. Pas helemaal aan het einde van de bak met zand zie ik twee slimmeriken zitten die een gaatje in het net gevonden hebben. Geen kakkende katten, maar meisjes. Ze hebben net als de kleuterbrei idem wit haar en hoge stem. Ze zitten samenzweerderig te spelen op het hele kleine stukje zand. Hoe dichterbij ik kom, hoe meer ik versta wat ze zeggen. Zegt het ene piepstemmetje tegen de ander: 'Weet je wat dit is?'. Ze wijst daarbij naar het zand. Waar ze precies naartoe wijst kan ik niet zien. Het andere meisje buigt naar voren en kijkt met veel interesse naar de zandbak. 'Het is een Homo Sapiens', zegt het meisje. Ze spreekt het uit zonder twijfel of stotter. Haar zandbakvriendin kijkt haar verbaasd aan en ze is niet de enige die verbaasd is. Ik vind het een bijzondere uitspraak voor een kleuter. Zou het meisje weten wat ze zegt als ze 'Homo Sapiens' uitspreekt? Haar vriendinnetje in ieder geval niet. En wat kan haar in de zandbak verleid hebben tot het uitspreken van Homo Sapiens? Ik besluit dat haar ouders waarschijnlijk bioloog zijn en dat thuis alles een Homo Sapiens of fossiel is, zodat het meisje daarna zelfs dingen in de zandbak Homo Sapiens gaat noemen. Terwijl ik verder loop, verdwijnt de speeltuin weer uit het gehoor, maar toch blijf ik nadenken over wat er net voorgevallen is. Ik vraag mij twijfelend af: kende ik ook al zulke moeilijke woorden op die leeftijd?

Katja Schraag