Boogschutters jagen in bossen
Drie lussen, veertig doelen en 310 deelnemers. Zaterdag en zondag waren de bossen en duinen bij paal 21 het terrein van de boogschutters tijdens de tiende 3D-winteranimal van De Eilandschutters. De wedstrijd vond plaats onder uitstekende omstandigheden.
Tussen bomen en struiken door, onder extra hinder van hoogteverschillen is het raken van de uit schuim opgebouwde dieren lastig. De boogschutters hebben de keuze voor drie verschillende afstanden, opgebouwd naar de vaardigheden van de boogschutters of het materiaal van de deelnemers. De één schiet met vrij simpele bogen, terwijl een ander ten tonele verscheen met geavanceerde boog met vizier. Op welke manier ze ook deelnamen, de boogschutters genoten duidelijk. 'Het is prachtig. Zodra je een heuvel beklimt kijk je uit op zee. Voor ons is het de tweede keer. Vorig jaar was het windkracht tien, nu zijn de omstandigheden ideaal. Ik heb al een aantal doelen precies in de 'kill' (het deel van het doel dat de meeste punten oplevert) geraakt', vertelt één van de deelnemers. 'Het is natuurlijk een ideale natuursport. Er is geen lawaai en het terrein raakt niet beschadigd. Om het evenement laagdrempelig te houden hanteren we lage inschrijfkosten. Daarnaast werken we wel met officiële regels, maar volgen we deze niet zo streng als bij wedstrijden voor boogschutters met een A-licentie', vertelt Aad van Gils van de Eilandschutters. Door deze aanpak is de wedstrijd plezierig voor jong en oud, getuige het aantal jeugdige deelnemers dat door de bossen struint. 'Lastig hoor, die hoeken. Wat dit leuk maakt? Alles! Je loopt door het bos, je spreekt andere boogschutters, volgend jaar doe ik zeker weer mee. Als ik wat win is het mooi, maar ik doe vooral voor de lol mee', vertelt Roel Witte (13) uit Oosterend. Sommige boogschutters nemen beide dagen deel aan het evenement, andere kiezen één dag. Het gevolg is dat op zaterdag 225 boogschutters actief zijn, op zondag 250. 'Er komt enorm veel voorbereiding bij kijken. We zijn enorm dankbaar voor de inzet van Bouwe Kuiper, Jan Prins en Kees Bakker. Die zijn het hele jaar bezig met het maken en restaureren van de doelen en de plokken (de stokken die de afstanden markeren). Ook tijdens de Winteranimal zelf zijn ze actief om alles in goede banen te leiden', legt Van Gils uit. En dat herstel van de doelen nodig is blijkt bij een rondje over het in totaal zes kilometer lange parcours. Diverse dieren missen een oor of een staart, veroorzaakt door een schampschot van één van de deelnemers. Van Gils besluit: 'Als de doelen te erg beschadigd zijn worden ze afgekeurd.' De jubileumeditie van de 3D-Winteranimal kan zonder meer als succesvol beschouwd worden.