Afbeelding
Foto: Job Schepers

De treinreiziger

Het is acht uur 's morgens. Bussen stromen leeg en het station stroomt vol. Het verbaast mij iedere keer hoeveel mensen er in een trein passen. En hoe apart ook, mensen blijven egoïstisch, ondanks de drukte. Ik liep in een drukke coupé en er was één plekje vrij bij het raam. De man die de buitenstoel bezet hield keek al ietwat geïrriteerd toen ik naast hem kwam staan. En ja, ik wou zitten op die binnenstoel. Na het al beleefd te hebben gevraagd en daar geen respons op kwam besloot ik dan toch maar de letterlijke sprong te wagen. En als iemand blijft zitten zoals die zit wordt het struikelend en vallend je doel bereiken. Toen ik eenmaal naast de inmiddels rood aangelopen man zat deed ik mijn oortjes met muziek maar in. Als ik in de trein zit kijk ik altijd wat om me heen. Naar buiten, naar de andere mensen in de coupé. En naar wat de persoon naast me aan het doen is. De beste man was iets voor zijn werk aan het lezen, en elke keer als ik keek draaide hij zijn blaadje weg. Kan natuurlijk vertrouwelijke informatie zijn, maar ik denk dat deze man zijn sympathie voor mij al verloren was. Wat was ik blij dat hij uitstapte en ik weer ontspannen kon gaan zitten. Op de terugweg stapten er een meisje en een jongen in. Door de opnieuw enorme drukte moesten we blijven staan. Ze leunden met z'n tweeën tegen de deur aan. De jongen keek zo verliefd uit zijn ogen dat ik bijna smolt van zoiets liefs. Het meisje vertoonde de hele tijd zenuwachtig gedrag en was bezig indruk te maken. Af en toe kwamen de gezichten heel dicht naar elkaar toe. We konden de hele reis meegenieten van deze beginnende liefde. Bij het station waar ik uitstapte stapte het stel in wording ook uit en verdwenen ze in de menigte. Een treinreis brengt heel veel soorten mensen en situaties met zich mee. En geen enkele treinreis is hetzelfde. Hoe vaak stranden wij treinreizigers niet op een verdwaald perron. Zie maar hoe je thuis komt. En dan vind ik Nederland toch elke keer weer best groot. Een treinreis is nooit saai. En voordat ik het weet ben ik weer in Amsterdam of op Texel. Dan heeft die trein met al zijn mensen en situaties me mooi weer thuisgebracht.

Emily Westdorp