Veel gelach in de zaal
Veel gelach zaterdagavond in de zaal bij de Vereniging van Oud-Leerlingen. De spelers zetten in een nagenoeg vol dorpshuis De Wielewaal met succes de krimi-klucht Look-a-Like van Ewouter Vogel op de planken.
Het verhaal draaide om een prijs die ene Anita (gespeeld door Ingrid Smidt) had gewonnen in een loterij. Ze hield het geheim, omdat ze in de prijs een mooie kans zag om eindelijk van haar echtgenoot Bram (Marco Vlaming) af te komen. De vraag was echter of Anita de rechtmatige winnaar was, omdat de prijs was gevallen op het huis dat zij huurde van haar oom Loek (Richard van Triet) en tante Gusta (Deborah Singer). Die twee voelden nattigheid, waarna ze op diverse manieren ogenschijnlijk ongemerkt aan meer informatie over de prijs probeerden te komen, Het stuk leek even op gang te moeten komen, maar daarna was het lekker op tempo. De spelers hadden er zin in om er een leuke voorstelling van te maken, waarbij veel gelachen kon worden. Sterk spel was er onder andere van Eline Jongejan en debutant Paul Stam. De laatste, een speler met potentie voor meer, speelde een oud-privédetective. Jongejan speelde Uslem, een studente die Nederlandse les van Anita kreeg. Stam en Jongejan voelden beiden de woordgrappen van de schrijver aan en speelden deze goed uit. Bijkomend effect was dat studente Uslem nog weinig ophad met de betekenis van gezegden wat nog wel eens voor de extra nodige verwarring wilde zorgen. Zo werd buurvrouw Neeltje (Gretha Bruin) op een gegeven moment figuurlijk 'de krant van de buurt' genoemd, omdat ze zo nieuwsgierig was (overtuigend gespeeld door Bruin), maar dat werd vervolgens door Uslem nogal letterlijk uitgelegd. Ingrid Smidt kwam uit de verf als de egoïstische Anita en was zeer tekstvast. Marco Vlaming moest zijn personage Bram als een slungelig type neerzetten en dat ging hem ook goed af. Deborah Singer en Richard van Triet wisten oom Loek en tante Gusta beiden komisch te vertolken. Van Triet leek als oom Loek automatisch de lach achter zich aan te hebben en Singer kon zich uitleven in de nogal overheersende tante Gusta. Zij had last van stemproblemen, maar wist het toch tot het eind vol te houden. Johan Zijm had drie rollen te vervullen. Hij speelde een journalist die Anita zogenaamd interviewde over de prijs, hij was overvaller en later speelde hij ook nog zogenaamd een gesluierde Turkse gezelschapsdame. Allemaal met één doel: in het diepste geheim namens oom Loek achter het geheim van Anita zien te komen. Dat ging op een gegeven moment zover dat oom Loek zich zogenaamd liet omleggen om maar een vinger achter de prijs te krijgen. Het slot was een beetje voorspelbaar (alles kwam goed), maar dat deed verder niets af aan het spel van de Oud-Leerlingen. De regie van het stuk was in handen van Corrie Poot. Nel Witte was de souffleuse op wie de spelers een beroep konden doen als ze even de tekst kwijt waren. Mariska Betsema deed de hairstyling en Juul Swarthoff had zich over de grime ontfermd. Zij zorgde samen met Corrie Poot eveneens voor de kleding. Licht en geluid waren in handen van Paul Eveleens.