Afbeelding
Foto:

Inzichten

'Meneer, mijn excuses, onze tomatensoep is helaas op', vertel ik hem. De beste man kijkt mij argwanend aan vanonder zijn typisch grote-mensen brilletje (je weet wel, een brilletje met twee ongebruikelijk dikke glazen, verbonden door een dun, bijna onopvallend ijzer montuur), en vraagt mij daarna kwaad: "Wat op deze kaart hebben jullie dan nog wél?'. Alsof alles wat er op de kaart staat ineens op zou zijn. Ik vind de vraag onbeschoft en heb zin om de 'beste' man even mee de keuken in te sleuren om te laten zien wat we allemaal nog wél hebben. Ik besluit gelukkig op tijd dat dat nog onbeschofter zou zijn. Het komt wel vaker voor dat klant en ober verschillende belangen hebben. Over mijn obersbelangen hield ik vaak wijselijk mijn mond. Alleen sinds mijn ouders het strandpaviljoen verkocht hebben ben ik overwegend 'klant', en kan ik meer uit de doeken doen over deze obersbelangen. Zo had ik op die zekere dag ook een stel die voor de drankkeuze een kaart wilde zien. De man van het stel was compleet bezweet en zijn vrouwelijk gezelschap was heel erg ongeïnteresseerd. Ik stond aan hun tafel, maar ik kon gelijk weer naar binnen om ze uiteindelijk de gevraagde kaart te kunnen geven. Vervolgens schat ik in dat de mensen vijf minuten doen over het kiezen van een drankje en ga ik opvallend lang een tafel op het terras schoonmaken. Niet dus. Na schoongemaakt te hebben ga ik vol enthousiasme naar de mensen en vraag of ze hun keuze gemaakt hebben. De mensen kijken me daarbij aan alsof ik kom vragen of ik even met hun pinpas geld mag gaan pinnen. Ik laat de mensen dus weer met rust. Binnen vraag ik of een collega de tafel van mij wil overnemen. 'Het zijn weer van die mensen die de kaart voor drinken willen zien..', zeg ik overdreven. Ze lacht en loopt vrolijk naar de mensen toe. We weten allebei al hoe dit verhaal gaat eindigen. De mensen met de kaart doen bij mijn collega alsof ze al eeuwen zitten wachten en bestellen daarna geïrriteerd koffie. Koffie?! 'Welk horecabedrijf verkoopt er nou geen koffie? Daar heb je toch geen kaart voor nodig?', zeggen we tegen elkaar. Maar eigenlijk was ik allang blij dat ze geen tomatensoep wilden.

Katja Schraag