Happy Texel Index meet geluksgevoel
De Happy Texel Index, om ons geluksgevoel te meten, een doorlatende dijk in Het Noorden en andere ideeën passeerden de revue bij de presentatie van het onderzoek naar een alomvattend plan voor een volledig duurzaam Texel door de TU Delft.
Een groepje Texelse geïnteresseerden had gehoor gegeven aan de oproep van de studenten om in het Sustainability Café afgelopen maandag in de Verzamelpost in Den Hoorn mee te denken over hun plannen voor duurzaamheid. Het was de aftrap voor een week veldwerk door studenten architectuur, werktuigbouw, windenergie, bouwkunde, industrieel ontwerp en andere richtingen. Ze komen uit Nederland, Zweden, Griekenland, Italië, Litouwen, India en andere landen en volgen allen het vak Engineering for Sustainable Development (duurzaamheid). De studenten onderzoeken verschillende thema's: Texel als Gastheer, Water, Afval & Materiaal, Publieke Ruimte, Gezondheid & Geluk, Kennis & Vermaak, Mobiliteit en Voedsel. Bij water richten ze zich op besparing, maar ook hergebruik van het aanwezige water, dat nu nog in zee wordt geloosd. 'Hiervoor is extra opslag en reinigingscapaciteit nodig.' Over mobiliteit: 'Jullie mogen best trots zijn', doelden ze op het grote aantal laadpalen voor elektrische auto's, de vele E-bikes en de Texelhopper. Ze vinden Texel een 'perfect innovatie-eiland' voor zelfrijdende auto's. Ook werken ze aan een plan voor lokaal hergebruik van afval. Als voorbeeld noemden ze gebruikte koffieprut, dat als voedingsbodem voor de paddenstoelen van Maarten Dijker kan dienen. Om uit te vinden of hier interesse voor is, gingen ze langs bij de kwekerij. Zoals ze ook een kijkje namen in het Zeewiercentrum van het NIOZ, waar ze werden bijgepraat door Klaas Timmermans. 'Deze lezing leverde veel vragen en antwoorden over plastic in de zee en de toepassingen van zeewier op. Van universiteit naar het glibberige zeewier uit de bakken scheppen; een goede afwisseling.' Met het maken van unieke producten, zoals Texels bier, zijn landbouwers en andere producenten niet meer afhankelijk van de prijzen op de wereldmarkt. Het idee werd geopperd voor polder Het Noorden een 'flexibele dijk' aan te leggen, zodat zoute culturen mogelijk worden. Aannemer en zoogkoeienhouder Werner Dros trok aan de bel. 'Dit gaat de verkeerde kant op.' Enthousiaster waren de geluiden over de Happy Texel Index, om te meten in hoeverre Texelaars gelukkiger worden van meer duurzaamheid. De studenten benutten de week om allerlei Texelse initiatieven op het gebied van voedselproductie en -verwerking te bekijken. Zoals de zilte proeftuin, Texels rundvee en de slachterij in Oudeschild. Hierdoor kregen zij meer respect voor de dieren en het vlees en werden zij zich meer bewust van het vlees op hun bord. Op hun blog melden ze: 'Duurzaamheid heeft vele aspecten in zich. Een aardappel produceren, die ervoor zorgt dat zelfs in gebieden met grond met een hoge zoutconcentratie voedsel kan worden geproduceerd draagt bij aan duurzaamheid. Maar duurzaamheid is ook: lokaal produceren, energie voor transport laag houden, banen verschaffen voor Texel en aandacht voor dier en natuur. Een belangrijke beslissing voor de studenten is dan ook welke aspecten van duurzaamheid ze mee willen nemen, hoe deze af te wegen zijn, wie er van profiteert en hoe het in combinatie werkt met de context van Texel.' Vrijdag sloten ze de week af met een eindpresentatie.