Achter de Schermen
Verliezen geen optie
'Na het uiteenvallen van het team hebben we gekeken welke sporter het meeste kans heeft op succes op de Paralympische Spelen van Rio.' De woorden van de Dorian Foundation moeten zeker door het hoofd gespookt hebben van Larissa Klaassen. Was ze niet goed genoeg? Lag het aan haar? Maak Larissa niet boos, daar is Kim van Dijk achter gekomen. De balans na het NK Sprint. Larissa twee titels en twee nationale records, Kim van Dijk staat met lege handen. Eén zwaluw maakt geen zomer, maar wat moet de stemming in huize Klaassen goed zijn. Wie Larissa kent, zal niet verbaasd zijn, het is alles of niets. Haal haar neer en ze staat sterker op, de Leontien van Moorsel van Texel. Larissa kan je het bloed onder de nagels halen en het liefst plak je haar af en toe achter het behang. Maar die zuigende irritatiefactor komt enkel voort uit haar wil om te winnen. Is het niet haar studie, dan is het wel een uitvinding ten bate van haar visuele beperking. Larissa moet je remmen met een muur van gewapend beton. Zelfs dan loop je het risico dat ze je in de brokstukken achterlaat, zonder dat ze doorheeft dat ze door een muur gelopen is. Ik snap heel goed dat mensen niet samen kunnen werken met Larissa, zij zelf waarschijnlijk ook. Verliezen is gewoon geen optie en daar moet alles voor wijken. Van de week hoorde ik bij het Sportjaaroverzicht 'I won't back down' van Tom Petty, uitgevoerd door Milow. Je had dit nummer zo onder de zegetocht van Klaassen - en haar partner Haliegh Dolman - kunnen zetten. Begin maar met het voorbereiden van de huldiging, zet de champagne maar klaar en laat de gemeente maar vast nadenken over een cadeau. Larissa heeft besloten goud te winnen op de Paralympische Spelen van Rio en zelfs de goden houden haar niet tegen. Behoed diegenen die tussen haar en haar prooi staan.
Job Schepers