'Op straat spreken mensen je aan'
Anderhalf jaar geleden begonnen ze met het schrijven van columns, inmiddels zijn Emily Westdorp en Katja Schraag niet meer weg te denken van de opiniepagina. In tegenstelling tot de andere columnisten, staan zij met naam en foto vermeld. Is dat lastig?
'Eigenlijk niet, het is wel leuk. Mensen spreken je aan op straat. Ze gaan met je in discussie, omdat ze het niet met je eens zijn of ze geven je tips over onderwerpen om over te schrijven', vertelt Katja (19). 'Of ze vragen of je echt meent wat je geschreven hebt, omdat ze dat eigenlijk niet kunnen geloven', vult Emily (19) aan. Ik spreek de dames bij Paviljoen 19,5 op het strand van De Koog, het paviljoen van Katja haar ouders. De sfeer is gemoedelijk en het is meer een gezellig samenzijn dan een interview. De dames wisselen ervaringen uit, terwijl ik hooguit stuur en aantekeningen maak. De wind ramt ondertussen tegen het paviljoen aan. 'Het was een hele wandeling hier naar toe, ik ben niet zo sportief', lacht Emily. Ze doet zichzelf hiermee te weinig eer, eerder dit jaar voltooide ze nog keurig de 6 kilometer tijdens de Texelse halve marathon. 'Jullie zijn ook niets gewend. Doordat mijn ouders dit paviljoen hebben, kom ik hier heel vaak. Op de fiets, ik doe sowieso bijna alles op de fiets', lacht Katja. Het gesprek gaat automatisch terug naar de columns. 'Wanneer begin jij altijd met schrijven?', 'Heb je altijd direct een onderwerp?', 'Komt de deadline bij jou ook wel eens zo dichtbij?' Enthousiast vuren de dames vragen op elkaar af. 'Je moet volledig achter je onderwerp staan. Als je dit niet doet, merk je dit aan je stukken. Dan overtuigt het niet. Na het eerste jaar heb je onderwerpen 'hoop', 'liefde' en 'vriendschap' wel gehad. Toen moest ik echt even nadenken waarover ik moest schrijven. Uiteindelijk komt er altijd wel weer iets voorbij wat me op een idee brengt. Ik heb tegenwoordig zelfs een notitieblokje bij me, voor als ik onderweg ideeën krijg. Maar jij woont in Amsterdam Emily, dan is er natuurlijk altijd wel weer wat om over te schrijven', stelt Katja. 'Dat helpt inderdaad wel eens voor ideeën, maar ik schrijf ook vaak over zaken op Texel. Af en toe weeg ik wel af of iets wel of niet kan. Je wilt geen mensen beschadigen bijvoorbeeld. Het is wel eens lastig om te bepalen hoe gevoelig een onderwerp ligt', stelt Emily. Met de vraag van Katja, leren we direct een stukje meer over Emily. In Amsterdam blijkt ze HBO Sociaal Juridische Dienstverlening te studeren. 'Volgend jaar ga ik stagelopen, dat zal ook wel terugkomen in mijn columns. Het liefst keer ik na mijn studie terug naar Texel, maar er moet wel werk zijn. Hier op Texel vind ik rust, daar ben ik thuis.' Emily groeide op aan de Slufterweg in Eierland. Haar ouders wonen er nog steeds en ook Emily is er wekelijks te vinden. 'In Amsterdam woon ik in een studentenhuis met twee andere Texelaars, toch had ik de eerste week wel heimwee. Dat trok snel weg, maar de band met Texel vermindert niet hoor.' Katja groeit op aan de Boodtlaan aan de rand van De Koog. 'Ik hoop komend jaar mijn VWO-diploma te behalen en daarna natuurlijk studeren. Ik neig op dit moment naar een studie Nederlands in Groningen, maar helemaal zeker weet ik dat niet hoor', vertelt Katja. In haar vrije tijd jamt ze in de kelder van Time Out waar ze zingt en de toetsen bespeelt. 'Oh, is het conservatorium dan niets voor jou?', vraagt Emily. Dat ziet Katja dan weer niet zitten: 'Dan moet je je ineens weer aan regeltjes houden. Ik vind het gewoon leuk om lekker muziek te maken.' Maar ook Katja verlaat volgend jaar dus waarschijnlijk de bescherming van het eiland. 'Maar ook ik wil wel terugkomen als ik een baan kan vinden. Wel zou ik dan denk ik Den Burg gaan wonen. Ik vind De Koog een geweldig dorp, ook omdat ik er ben opgegroeid. Maar Den Burg ligt centraler, al kan die voorkeur natuurlijk nog veranderen. Deze onderwerpen zullen vast terugkomen in mijn columns, dus iedereen kan op de hoogte blijven', vertelt Katja met een knipoog. De dames gaan met zat ideeën het komende columnjaar in en doen het nog altijd met veel plezier. Ze denken dat er het komende jaar een hoop gaat veranderen op Texel, bijvoorbeeld in het uitgaan. 'Dat zal zich weer meer af gaan spelen in Den Burg, er is immers steeds minder voor jongeren in De Koog en er gaan steeds meer horecabedrijven dicht', stelt Katja, 'we hebben dus genoeg om over te schrijven.' We drinken onze koffie en thee op en trekken het strand op. De wind snijdt, maar Emily en Katja vermaken zich kostelijk. 'Het werd ook echt een keer tijd voor nieuwe foto's hoor, die oude konden echt niet meer', stellen de dames. En ze hebben gelijk, in anderhalf jaar tijd ziet het plaatje er al heel anders uit.
Job Schepers