De laatste boot
De laatste boot. Altijd dezelfde rituelen. Altijd iets eerder dan anders. Haastig worden de laatste dingen opgeruimd. De koppies gauw afgewassen, de kassa op slot, de lichten uit. Auto's reppen zich naar huis. Iedereen heeft haast. Wie gaat het eerst door groen? Bijna geen voetgangers. De lege bus klaar voor zijn laatste ronde. De boot vaart iets terug. Vrij van de brug. Slangen en kabels worden aangekoppeld. Deuren gesloten. Ook de bemanning keert huiswaarts. De tas in de hand met het lege broodtrommeltje. Een groet aan de nachtwacht: "Tot morgen". Of misschien tot straks voor een ziekenreis. Dan is de haven leeg en verlaten. De dichte slagbomen knipperen rood. Op de verkeerstoren wisselen tijd en windsnelheid elkaar af. Binnen vaag spookachtig licht. De wind zucht voorbij, piepende en krakende geluiden. De drukte overdag is veranderd in een godvergeten plek.