Achter de schermen

Sokken

Mocht u deze dagen toevallig een 'wild verhaal' horen over een verslaggever die bij het Hoornder kerkje op sokken en sandalen door een bouwput liep, dan kan ik dat verhaal bij deze bevestigen. Niet dat ik graag op sandalen door modderige bouwputten wandel, maar soms heb je van die dagen die anders lopen dan gepland. November is ondanks het mooie weer niet bepaald de maand om op sandelen te lopen, behalve als je twee beste blaren op je hielen te pakken hebt. Was mijn eigen schuld: ik had dinsdag een dag andere schoenen dan gebruikelijk aan, omdat mijn normale schoenen nog kletsnat waren van een tocht met de reddingboot over het Marsdiep op maandagavond. Die andere schoenen zaten toch wat minder goed dan ingeschat, maar toen was het kwaad al geschied en deed ik woensdagochtend maar mijn sandalen aan om de blaren te ontzien. Tot zover weinig bijzonders, totdat ik woendagmiddag bij de start van de bouw van het nieuwe kerkcentrum in Den Hoorn verscheen. Plaats van handeling: een grote grondboormachine midden in de prut in een bouwput. En langs de zijkant stond mijnheer de verslaggever op zijn sandalen. Laarzen groeien ook in Den Hoorn niet aan de boom en ik wilde wel een knappe foto maken van Ferry Zwanenburg in de kraan, dus dat werd een kwestie van goed kijken waar de grond nog een beetje droog was en daarna op hoop van zegen door de prut. Ging dat goed? Nee, natuurlijk niet, dus met de sokken en de sandalen onder de prut heb ik vervolgens maar midden in die bouwput foto's staan maken. Ondertussen stelde ik mezelf gerust met de gedachte dat dit een peuleschilletje was in vergelijking met de beproevingen die de deelnemers aan de Waanzin hebben doorstaan. Maar na Den Hoorn volgde nog deel twee: er moest in Oosterend ook nog een foto van de samenkomende breicafés van Den Burg en Oosterend worden gemaakt. Mijn bemodderde sokken had ik inmiddels vervangen door twee sokken die ik toevallig in de auto tegenkwam, maar dat waren twee verschillend soorten. Daar ga je dan als een type 'verstrooide professor' met verschillende sokken op bemodderde sandalen naar een groep dames die met al hun brei-ervaring een meer dan getraind oog voor sokken hebben. Ga er maar aan staan. Om een lang verhaal kort te maken: ik denk dat het me gelukt is zonder aandacht voor mijn bijzondere schoeisel bij de breiclubs rond te lopen, al weet je natuurlijk nooit wie er allemaal wijselijk hun mond hebben gehouden. Maar goed: ik krijg wel eens de spreekwoordelijke vraag of je dat werk voor de krant 'op je sloffen'' dan wel 'je sokken' kunt doen'. Het antwoord is 'ja', maar ik ben niet van plan er een gewoonte van te maken...

Jeroen van Hattum