'Je weet dat het komt, maar het went nooit'
'Als de verwachting 3,10 meter boven NAP is in combinatie met springtij, word je toch een beetje bang', vertelt Ingrid Hennink (59) van de Kombuis op de haven. Al talloze keren heeft ze het water zien komen en gaan. Als enige woont ze nog op de haven.
'Je zit buitendijks dus je weet dat het komt, maar het went nooit.' In een hoekje van de Kombuis op de haven in Oudeschild wordt het laatste water weggepompt uit de kruipruimte. Wat zorgt voor prachtige beelden, bezorgt de ondernemers op de haven een hoop extra werk. 'Je bent gewoon twee dagen dicht. Als de storm er aan komt, heb je het zo druk met de voorbereidingen dat je geen tijd hebt om open te zijn. De kleppen van de afvoer moeten dicht anders komt het water daar via omhoog, je moet de schotten ophalen en de boel dichten en ga zo maar door. Door kieren komt altijd nog veel water naar binnen. Als het water te hoog komt stroomt het water over het schot bij de deur naar binnen. Dit zorgt voor kortsluiting in de wandcontacten. De dag erna ben je dus bezig met herstellen en opruimen.' Op het moment dat iedereen sliep was Ingrid in strijd met het water. 'Om 3.00 uur was ik al in touw. De pomp moet dan aan en daar moet je bijblijven. Er zit wel een vlotter in, maar je moet het toch in de gaten houden. Om 13.00 uur was ik zover met opruimen dat ik even kon gaan liggen. Gedurende de ochtend zie je steeds meer toeschouwers af en aan rijden.' Als we met Ingrid spreken, zijn we een dag verder. We ontmoeten haar op het terras van De Kombuis. Tijdens het gesprek is het een komen en gaan van andere ondernemers op de haven. 'Ik ben opgegroeid op de haven. Ik heb de vreemdste dingen gezien tijdens de overstromingen. Zo was er eens een Duitser die zijn auto zo de haven opreed om hem vervolgens te gaan wassen, met zout water. Al met al zorgen de overstromingen vooral voor een hoop troep', vertelt Jan Hemelrijk van de winkel naast de Kombuis. Ondanks dat ze in dezelfde situatie zitten, wordt er weinig overlegd tijdens stormsituaties. 'Iedere zaak is anders. Het enige dat zou helpen tegen het water zijn de nieuwe havenplannen. Van mij mogen ze er komen', legt Ingrid uit. Ondanks de overlast, zo kun je je op de haven bijvoorbeeld niet verzekeren tegen waterschade, geniet Ingrid van De Kombuis waar ze al twaalf jaar actief is. 'Eerst huurde ik het pand en kwam er iemand voor het water. Sinds zes jaar moet ik het zelf doen. Ik zit hier op een A-locatie. Ik heb meegemaakt dat het water zes keer in een jaar kwam, maar ook meegemaakt dat het water niet kwam. Je kunt het niet voorspellen.' Maar als het water komt, zit ze omsloten door de zee, benauwd dat dan niet? 'Ik heb tegenwoordig altijd de balkondeuren open en mijn mobiel op zak. Via beneden kan er niemand in door de druk van het water, via boven wel. Als er iets gebeurt kan ik de brandweer bellen. Je moet goed plannen en sommige dingen voor lief nemen. De hond kon er ook twaalf uur niet uit, die heeft gepoept in de zaak. Daar doe je niets aan. Ik wil hem ook niet bij een ander stallen, het beestje is zo aan me gewend.' Wanneer het water weer komt is niet te voorspellen, maar Ingrid staat er gelukkig niet alleen voor. 'Peter Betsema heeft aangeboden me te helpen. Hij wilde dat nu al doen, maar hij zit momenteel in een rolstoel na zijn ongeluk op de cross. Hij zei al dat hij de volgende keer desnoods in zijn rolstoel komt helpen. Hij is een handig iemand, die je niet hoeft te sturen. Daar heb je wat aan', besluit ze.