Biomassa kachel familie Lap brandt prima op olifantengras
Mondiale zorgen over de beschikbaarheid van aardgas gaan voorbij aan Jan en Nettie Lap van hoeve De Prins in de Prins Hendrikpolder. Hun kachel brandt op gehakseld olifantengras, afgekeurde erwten of ander organisch restmateriaal.
De keus voor een biomassa kachel is een beetje uit nood geboren. 'Er loopt hier geen aardgasleiding en stoken op gasolie loopt behoorlijk in de papieren en heeft andere nadelen', vertelt Jan Lap. Om te kijken wat er mogelijk is, meldde hij zich bij het Energieloket van de gemeente, die hem wees op de mogelijkheid van een kosteloos energieconsult bij Peter Jan Kuip. Lap: 'We wilden verwarming voor het huis en om het spinaziezaad te drogen.' Een warmtepomp (aardwarmte) bleek geen optie. Kuip: 'Daarmee krijg je 's zomers niet voldoende warmte om het zaad te drogen.' Uiteindelijk viel de keus op een biomassa kachel om het huis te verwarmen en het zaad te drogen, in combinatie met een zonneboiler voor tapwater en pv-panelen. De kachel, geïnstalleerd door IJsbrand Kikkert van Texbriq, is aangesloten op de centrale verwarming in de nieuwe woonstolp en op de heaters in de schuur waarmee het spinaziezaad wordt gedroogd. De kachel wordt gevoed vanuit een bunker. Daarin kan twee kuub biobrandstof worden gestort, een voorraad waarop de kachel - afhankelijk van het materiaal - meerdere weken brandt. De brandstof, in dit geval gehakseld olifantengras van het land van Simon van der Geest op Tienhoven, stroomt via een vijzel automatisch in de kachel. Lap: 'Van de zomer heb ik vijftig kisten spinaziezaad gedroogd met afgekeurde erwten. Hij brandt ook goed op geperst zaagsel en ander organisch bedrijfsafval. Misschien ga ik wel een hoekje olifantengras telen.' Kikkert: 'Op een boerenbedrijf als dit heb je allerlei soorten organisch materiaal en reststromen die geschikt zijn als brandstof. Zolang het maar door de vijzel kan. Het is wel zo dat hoe sneller het gewas groeit, hoe hoger het percentage as.'