Ongezouten
Zandkastelen
'Dit is pas echt kamperen aan zee! Wilde konijntjes huppelen in het rond. Op de achtergrond hoort u het ruisen van de zee. Camping Kogerstrand biedt een variatie aan unieke kampeerplaatsen. De duinen scheiden de staanplaatsen.' Dit meldt de site van camping Kogerstrand. Als het aan de uitbater ligt, leidend aan groothuiswaanzin, gaat alles op de schop. Er wordt verlies geleden, dus val je van je geloof. Weg met de camping. Er moeten seizoensbestendige accommodaties komen. Semipermanent, maar hoe semi is semi, als ze het hele jaar blijven staan? Dus zullen het wel duingalows worden. Of strandlodges. Zandkastelen. Keurig in het gelid. En dan dient zich een doemscenario aan. Met overal bordjes die op het park de weg wijzen naar de all-inclusive vreetschuur, zodat de gast dat park niet meer af hoeft. Goed voor de portemonnee. Voor wie is de vraag. Bij de konijnen af. Dat betekent dat de horeca van De Koog het haasje is. Het ei van Columbus wordt het paard van Troje. Annie vreest dat De Koog dan een spookdorp wordt. Waar je, net als op de kanariepieteneilanden, van de boulevard wordt geplukt om binnen, voor veel geld, "gezellig" aan de lokale hoofdpijndrank te gaan. Dan kan je met de hopper naar de propper. In de strijd om de toerist moet je nu al slalommen tussen schreeuwende reclameborden, talloze kauwgomballen- en andere trekautomaten. Niet voor niets betitelt Yvon Jaspers in haar programma 'Ik neem je mee', het dorpsplein als het lelijkste plein van het eiland. Laat staan wat het dan wordt. Stel je voor dat de camping gewoon een prachtige camping blijft. Met tentjes, eilandliefhebbers, avonturiers, natuurgenieters, vogelaars. Met een dorpskern met gastvrije, gezellige kroegjes. Met goede, knusse, restaurantjes. Met een prachtig plein, een eeuwenoude kerk, een wit huisje en een historische boom. Zonder gelal en gebral, politie te paard, pies en kots, dranghekken. Geweldig. En als er al ingespeeld moet worden op vernieuwingen. Wat dan? Zet die dranghekken om de camping, laat een paar schapen los en je hebt een safaripark. Slapen tussen de schapen. Uniek. Moet het moderner? Gooi er kunstgras in, met vloerverwarming, en maak er een naaktcamping van. Laat je kouwe kleren thuis. Hand in hand, in je blootje op het Kogerstrand. Onbetaalbaar. En gooi 's avonds die vloerverwarming uit. Dan jagen we ze de kroeg in. Met open haardvuur en een levensgroot bord: 'Laat de garderobe de kleren krijgen.' Gelukkig geeft de Gemeenteraad geen krimp tegen het krimmanagement. Er is hoop. Kogerhoop. Je zou er zowat wild van worden. Of gaan huppelen.
Annie@texelsecourant.nl