Barre veldtoertocht
Zware omstandigheden tijdens de eerste veldtoertocht die Wielersport Texel in samenwerking me HRTC DOK zondag hield. Desondanks reden er ruim negenhonderd mountainbikers mee, van wie er bijna achthonderd van de overkant kwamen.
De bovenste autodekken van veerboten die 's morgens om negen en om tien uur op Texel afmeerden waren gevuld met mountainbikers. 792 om precies te zijn reden de veerhaven op, 137 Texelse rijders sloten aan op 't Horntje. Een aantal dat aangeeft dat deze ruige tak van wielersport ongekend populair is. Ruig was het zeker, bij aankomst op het eiland regende het pijpenstelen en ook stond er een stevige bries. Weer dat je eerder bij de SuperSunday zou verwachten dan bij de eerste editie van de toertocht, die vaak mooi weer treft. Er kon worden gekozen uit afstanden van 50, 40 en 35 kilometer. Welke afstand je ook reed, de prut zoog aan ieders banden en de modder deed de tandwielen knarsen en de remmen piepen, al maakte het ongemak de beleving er niet minder om. De organisatie had een mooie route uitgestippeld, een traject dat anders liep dan vorige edities. Vanaf de veerhaven via de Pontweg voorbij hoeve Capni het land in, langs de Prins Hendrikdijk richting Alexanderhoeve, om over het dijkje van De Grie de oude havensluis te passeren. Zo richting de Mokweg, om langs camping Loodsmansduin de duinen in te rijden, richting de Mokbaai. Bij het boswachtershuisje boog de uitgepeilde route rechtsaf het pad in langs de Moksloot. Gebieden waar een mountainbaker normaal gesproken niets te zoeken heeft, maar die Staatsbosbeheer voor deze keer had opengesteld. Langs Het Vlak de Witteweg op en bij Paal 9 het strand op, om met de wind in de rug over het brede en goed berijdbare strand naar het Jan Ayeslag te worden geblazen. Verderop werden de fietsers het mountainbikepad opgestuurd, deze keer in omgekeerde richting. Zelfs voor de Texelaars die het ATB-pad al honderd keer hebben gereden zit het dan vol verrassingen, wat het wel zo leuk maakt. Via een route door de Dennen ging het richting De Koog, waar bij groepsverblijf De Zeemeeuw kon worden gepauzeerd met krentenbollen van Bakker Timmer en warme bouillon. Om de tocht te vervolgen en via het Kamperfoelienbos en het Stappeland de 'Rugediek' over te steken via het ruiterpad bij Korverskooi, Eierland in. Nog steeds met wind in de rug, langs de boet van Hans Stark door De Nederlanden en de Muy. Bij de kop van de Slufter begon het echte werk. De wind had krachtige vormen aangenomen, op het strand kwamen regen en stuivend zand de mountainbikers tegemoet. Een zware beproeving, waarbij diep in de reserves moest worden getast en waaiers werden gevormd om nog enigszins de gang er in te houden. Ter hoogte van de Muyweg werd van parcours gewisseld en gaven de bosjes aan de andere kant van het duin beschutting om bij Beach Inn diep adem te halen en vervolgens weer het strand op te gaan. Die beproeving tegen de wind in duurde tot paal 17, waarbij een enkeling zich onderweg afvroeg waarom hij er ook alweer aan begonnen was. Om de rit daarna in de beschutting van de Dennen uit te rijden. Ook hier weer het ATB-pad in omgekeerde richting, wat zelfs de routiniers voor verrassingen plaatste. Een pechvogel uit Anna Paulowna kwam ongelukkig ter val. Hij brak een sleutelbeen en rib, maar werd adequaat opgevangen door de aanwezige EHBO.
Zondag 23 november staat nummer twee op het programma.