Laningsvej - Mandø
Ze had het een paar keer gevraagd aan de chauffeur van Mandø Bussen wanneer ze naar de wal kon rijden. 'Op zijn vroegst vier uur', had hij geduldig geantwoord. Ze stond bij ons op de camping; een alleenstaande moeder met kind. Een rommelkont herinner ik me nog. En of de duivel er mee speelt; opeens krijgen ze haast, opeens moeten ze naar huis. Ik zei nog; 'Vraag eerst maar eens wanneer je over kan.' 'Hoezo?', was de vraag. Ik vertelde dat de weg van Mandø naar de wal met vloed onder water lag en dat het beter was om dan niet over te steken. Maakte niet uit. Ze ging en wel direct. Half drie reed ze de camping af en zeven minuten later stond ze stil. Vijf kwartier wachten en daarna vooral niet harder dan 25 kilometer per uur rijden, want anders spat het water te veel op.