@TXL
Eilandleven
Mijn klasgenoten zijn altijd zeer verbaasd over het feit dat ik op een eiland woon. Er is dan vooral verbazing over het feit dat wij 's nachts in zekere zin geen kant meer op kunnen, behalve in een noodsituatie. Hoewel ik mijn klasgenoten best begrijp, heb ik er nooit moeite mee gehad. Een benauwdheidsgevoel ken ik niet. Toch heb ik verscheidende toeristen meegemaakt die het na een dag al gezien hadden op Texel. Het idee dat je afhankelijk bent van een boot en 's nachts vastzit op het eiland benauwt. En daarnaast ook nog het feit dat Texel niet alles bezit wat de stad wel heeft. Maar of dat voor de echte Texelaar een gemis is? Voor de meesten niet. Wij Texelaars zijn trots op ons eiland. We willen ook graag dat het een eiland blijft. Dat was vooral te zien bij het enorme protest tegen een tunnel, die ons voorgoed zou verbinden met het vasteland. Wij moesten en zouden de boot houden. Ondanks die afhankelijkheid. Ondanks die baalmomenten als we de boot missen en een uurtje later thuis zijn. Ondanks dat je vaak vroeger dan je klasgenoten je bed uit moet omdat jij nog met de boot moet. Het eilandgevoel wint het altijd. Ik moet ook altijd lachen als ik in de kroeg standaard de vraag van een toerist krijg of het nou leuk is om op Texel te wonen. Het is zo leuk als je het zelf maakt. Als je geboren en getogen op Texel bent weet je je zelf vaak wel te vermaken met vrienden en familie. En al ben je niet geboren en getogen op Texel, als je goed om je heen kijkt valt er genoeg te doen. Als mensen mij vragen wanneer ik het nou de leukste tijd op ons eiland vindt zeg ik standaard de winter. Hoewel Texel dan zijn meest rustige tijd doormaakt kan ik juist genieten van de stilte en de rust. Zeker sinds ik studeer in de stad, daar is het elke dag druk. Als ik terugkom op Texel is dat thuiskomen én tot rust komen. Een heerlijk gevoel. En als ik dan antwoord zou moeten geven op de vraag of ik terugkom naar Texel na mijn studie? Dat is een moeilijke vraag. Maar ik denk dat de kans best groot is. Want Texel wint het altijd, van welke plek dan ook.
Emily Westdorp