'Op je buik in de modder' maakt 'onzichtbare' natuur zichtbaar
'Op je buik in de modder' is de titel van de expositie van fotografe Sytske Dijksen in Ecomare waarvoor ze haar lens richtte op het kleine in de natuur.
Het kan zomaar gebeuren dat je een scooter langs langs de weg ziet staan en verderop een vrouw plat op de grond. Sla niet direct alarm, het zou best Sytske Dijksen kunnen zijn die liggend op haar buik haar macro lens op een vlinder, paddenstoel, pluisje of insect richt. 'Ik moet wel eens om mezelf lachen.' Ze houdt er wel eens een nat of besmeurd pak aan over, maar dat heeft ze graag voor over. Het hoort er nu eenmaal bij. Zolang haar foto-onderwerpen maar klein zijn. 'Interesse voor plantjes en insecten heb ik altijd al gehad.' Niet zomaar nieuwsgierigheid, er zit ook gedrevenheid achter. 'Ik heb wel eens een oude boomstronk uit elkaar geplozen om te weten wat er in zit.' Als ze niet direct weet wat ze op de foto zet, welk beestje, plantje of het een bepaald zaadje is of een eitje van een bepaald dier, dan zoekt ze het na in een boek, op internet of ze vraagt het aan een bioloog of een iemand anders die het kan weten. Het resultaat zijn verrassende, onverwachte beelden. Zo lag ze eens in een oud bunkergat om een zwartwordende wasplaat (paddenstoel) tegen de achtergrond van een mooie lucht te fotograferen. 'Landt er zomaar een vuurvlindertje op. Met als resultaat een prachtige foto. 'Soms heb je gewoon mazzel.' De natuur kan ook wreed zijn, getuige de foto van een roofvlieg die is gevangen door een kleine zonnedauw. En vooral mooi, zoals de Sint Jansvlinder met ochtenddauw, een dwerginktvis, spookkreeftje op ruwe zakpijp en zeepaddestoel laten zien. Want ook aan de waterkant vertoeft ze regelmatig. Er hangen negentien foto's van haar. Van onderwerpen waar een ander aan voorbij gaat. Zo maakt ze het 'onzichtbare zichtbaar'. Niet zonder doel: 'Ik hoop dat door mijn foto's mensen beter om zich heen kijken en dat die kleine natuur ook wat beter beschermd wordt.'