Boom
'Wat een bladeren!' Ik ben aan het vegen als iemand vraagt of ik het blad Leef-Tijd van de ANBO wil lezen. Het is met Zorg gemaakt, met leuke en zinnige dingen. Prachtige foto's van actieve 'oudere' Texelaars. Als je op deze manier je oude dag mag invullen, ben je een rijk en gezegend mens. Dat is niet voor iedereen weggelegd. Er is een grote groep die eerder met de afbraak van de geest te maken krijgt dan hem of haar lief is. Het wordt herfst in de hersenen, delen sterven af en de dementie neemt toe. Op dit moment zijn er 260.00 mensen die met de ziekte van Alzheimer worstelen in Nederland en dit neemt alleen maar toe. Wij hebben er dagelijks mee te maken in de zorg, het is pijnlijk en schrijnend als de eens zo krachtige vader, moeder of partner verandert in een ander persoon. De eens zo verzorgde vrouw laat het hoofd hangen, toont geen interesse en herkent je niet meer. Vervalt in herhaling, wordt onrustig, opstandig. Het is afscheid nemen tijdens het leven, een moeilijke en zware taak. We staan voor een belangrijke verandering als de zorg wordt overgeheveld naar de gemeentes. De EO heeft een prachtige serie gemaakt: 'Zij houden Nederland in leven'. We mogen meekijken in het werk van artsen, verpleegkundigen, allerlei handen aan het bed en in thuissituaties van patiënten. Ik hoop dat het werkbaar blijft en dat we niet verzanden in papieren en regels waar we door de bomen het bos niet meer zien. Aandacht en veiligheid gekoppeld aan deskundigheid moet prioriteit hebben. De tranen schieten mij in de ogen als ik in een documentaire in een verzorgingstehuis een oude vrouw met Zora de zorgrobot op schoot zie tv kijken. Ze praat tegen de robot en is blij als er een antwoord in de goede richting komt. Het zegt iets over de eenzaamheid en de weg die we zijn ingeslagen in onze verzorgingsstaat. De robot geeft ouderen gymoefeningen. Jongeren hebben moeite een baan te vinden, maar wij zetten een robot in om de plek in te vullen. Hoe ver gaat de techniek en in hoeverre laten we dat gebeuren? De film gemaakt over Antoon Goes zouden we eigenlijk ook naar Den Haag of Hilversum moeten sturen. De impact van de dementie op de creatieve geest enerzijds en de warme omringende zorg van familie, mantelzorgers en verpleging zijn een voorbeeld voor ons allemaal. Morgen, zaterdag, houdt Texels Welzijn open dag in de Buureton. Er is een discussie 'Samen goed ouder en oud worden op Texel'. Een goeie gelegenheid te komen met ideeën, initiatieven en meepraten over wat je belangrijk vindt. Laten we een grote boom opzetten met z'n allen, waarin we alle belangrijke dingen op de bladeren zetten met woorden als, liefde, aandacht, veiligheid, kennis, tijd. Als we de weg dreigen kwijt te raken in het grote bos, zoeken we die boom weer op. Een boom die ons verbindt met vele takken en ons lucht geeft, lucht om te leven. Ook in de herfst.
Jozien