Wat ik zeggen wou: Hoeden
Drie hoedloze dames op een zonovergoten terras genoten. 'Zullen we even naar "De Banke" gaan, hoeden bekijken?' Waarom ook niet. En zo liepen we even later naar binnen. De entrée was meteen een feest. Wat een prachtige hoeden. Wat een creativiteit en wat een gevoel voor kleur. Els en Ina, de hoedenmaaksters, vertelden vol enthousiasme over hun hobby. Alhoewel hobby? Het zijn beide professionals in mijn ogen. Aan het begin van hun weg zullen ze waarschijnlijk weleens een misbaksel hebben gemaakt, maar door hun doorzettingsvermogen hebben ze het toch maar volgehouden en hun werkwijze weten te perfectioneren. Zo zijn er geweldige creaties onder hun handen geschapen. Na de entrée togen we naar boven. Ook hier een veelvoud van schoonheid. Nergens een onvolkomenheid te bespeuren. Iedere keer werden we verrast. En dan nog een trap op. Ook hier was alles beeldschoon. Mijn metgezellen begonnen wat hoeden te passen (dat mocht) en de spiegel die tegen een wand aan stond toverde een nieuwe gedaante te voorschijn. Zelfs een camera werd er bijgehaald. Ook ik, die absoluut geen hoedenhoofd heeft, moest eraan geloven. Maar volgens Els is er voor iedereen een hoofddeksel pasklaar te maken. Els en Ina, bedankt dat we een kijkje mochten nemen. Creativiteit is een enorm goed, waar iedereen van kan genieten. Dat geldt natuurlijk voor alle vormen van creativiteit. Jullie creativiteit stijgt boven het gemiddelde uit. Ga zo door! want jullie kleuren de wereld toch een beetje mooier in.
Tine Dorothy Kooiman.