Wat ik zeggen wou
Eerlijkheid bestraft
Het is augustus 2013. In de Molenlaan, tegen het hek van het paardenweidje staat een hele mooie zwarte damesfiets. Zo te zien is hij bijna nieuw. Uiteraard staat hij op slot, maar je kunt zien dat er met het slot is gerommeld. Jongelui zeker. Twee weken bleef hij staan, toen hebben we hem maar tegen het huis aan de voorkant gezet. Na nog eens een week is de prachtig mooie, glanzende fiets achter het huis neergezet en hebben we – eerlijk als we zijn – de fiets aangegeven bij de gemeente als gevonden voorwerp. Op de gemeente werd tegen ons gezegd, we komen de fiets ophalen, hij wordt bij de Bolder opgeslagen. Als de eigenaar zich na een jaar nog niet heeft gemeld, dan is de fiets van jullie. Het is augustus 2014. We krijgen een brief van de gemeente Texel. De zwarte omafiets is officieel van ons. Na een telefoontje met de gemeente wordt er gezegd dat wij de fiets kunnen ophalen bij de Bolder in Den Burg. De achterbank van de auto plat, want de fiets staat natuurlijk op slot, en gaan met die banaan. Bij de Bolder aangekomen, ga ik onder begeleiding naar een opslag achteraf waar verschillende 'afgeragde' fietsen in een rek hangen. Mijn fiets staat of hangt er niet bij! Diep teleurgesteld verlaat ik het terrein. Toch ben ik eigenaar van een fiets, maar ik heb hem niet! Helemaal naar Den Burg gereden voor niks. Woensdag bel ik naar de gemeente om te melden dat de fiets niet bij de Bolder staat. Er zou werk van gemaakt worden! En inderdaad, later belt een ander van de gemeente op om mee te delen dat het geval onderzocht wordt en dat ik bericht zou krijgen. Een week later, bel ik weer om te vragen hoe het met mijn fiets is. Er is contact gezocht met de Bolder en ik word gebeld. Een week later bel ik met de gemeente. Ik word uitgenodigd om op het gemeentehuis te komen, zodat ik persoonlijk te woord gestaan kan worden. Maandagochtend meld ik me bij de receptie. Ik mag mee naar een spreekkamer waar wordt uitgelegd dat mijn fiets is vernietigd. Dus weer ga ik zonder mijn fiets naar huis. Ik had gehoopt, dat ze hadden achterhaald waar mijn fiets terecht is gekomen en hem hebben teruggehaald. De woordvoerder van de gemeente is natuurlijk met handen en voeten gebonden aan hun procedures, maar daar heb ik mijn fiets niet mee! Ik ben eerlijk, geef de fiets op als gevonden en na een jaar heb ik geen mooie, glanzende, zwarte omafiets. De procedures tussen de gemeente en de Bolder betreffende gevonden voorwerpen zijn nu aangescherpt. Heb ik wat aan. Verder zal er contact worden gezocht met de juridische afdeling van de gemeente, want ik heb mijn eigendom niet gekregen. Ik denk dat iedereen zijn eigen conclusie uit dit stuk kan trekken. Hoogachtend,
Leon en Wil Sieprath,
De Cocksdorp