'Het cirkeltje is rond, het is mooi geweest'
'Toen Jannie vier jaar geleden overleed kon ik nog niet stoppen. Het was toch haar winkel. Nu is het cirkeltje rond', vertelt Floor Visser (77) van het Speelgoedhuis. Eind september sluit de speelgoedwinkel haar deuren voorgoed.
Sinds Floor maandag begon met de leegverkoop is het een drukte van jewelste in de zaak. 'Het magazijn stond vol en moet je nu zien, al helemaal leeg', vertelt de eigenaar ons woensdagochtend. Alles is er al opgeruimd en contouren van de woonkamer waar het echtpaar in de beginjaren van de zaak woonde zijn weer goed zichtbaar. Terwijl hij vertelt over de zaak, het begin en de naderende sluiting komen verschillende klanten het pand in. Niet een van hen vertrekt met lege handen. Een speelgoedwinkel draaiende houden in een tijd van de grote ketens is een hele prestatie. 'De mensen wisten ons al jaren goed te vinden. En dan heb ik het niet alleen over Texelaars, ook mensen van de overkant kwamen graag naar ons toe. Van de week had ik nog een vrouw in de winkel die hier als klein meisje al kwam en nu wat voor haar eigen kinderen kwam kopen. Maar ook wij hadden in het begin geen dubbeltje te makken.' In de eerste jaren van Het Speelgoedhuis stond Jannie alleen in de zaak. 'Ik was in die tijd nog vrachtwagenchauffeur. Daar ben ik mee gestopt toen in 1977 het postkantoor van Oosterend dicht ging en wij een postagentschap in de winkel konden krijgen. Dat was wat in die tijd. We moesten eerst een eed afleggen voor we als agentschap aan het werk mochten gaan.' Vanaf dat moment werd de vrachtwagen geparkeerd en ging ook Floor in de winkel aan het werk. 'We hebben de zaak toen uitgebouwd en zijn ook huishoudelijke producten en bloemen en planten gaan verkopen. Dat heb ik sinds het overlijden van Jannie al afgebouwd.' Met het sluiten van het Speelgoedhuis verdwijnt één van de weinig overgebleven winkels in het dorp. 'Ik vind dat enorm jammer. Ik ben ook druk bezig geweest om jonge mensen te zoeken die het willen overnemen, maar ze durven het niet aan. Dat vind ik ook helemaal niet gek, je moet een kapitaal kunnen meebrengen. De bank geeft niets meer. Ik had het geluk dat ik eigenaar van het pand ben. Als je er nu in wilt, moet je eerst de huur al op kunnen brengen. Bovendien moet je opboksen tegen de grote ketens. Dat is erg moeilijk in deze tijd.' Ondanks dat Floor het werk met enorm veel plezier gedaan heeft is het nu mooi geweest. 'Jannie was de motor van de winkel. Zonder haar is het anders. We waren bijna 53 jaren getrouwd en het plezier in de winkel is er nu van af.' In een huurhuis aan de Achtertune gaat Floor genieten van zijn welverdiende pensioen. 'Ik heb daar zo'n mooi plekje (tegenover Strends End) met een mooie tuin. Ik houd van tuinieren dus ik ga me echt niet vervelen. Ik ben niet het type om stil te gaan zitten.' Wat begon als klein eenmanszaakje ontpopte zich in 46 jaren tot een begip in Oosterend en ver daar buiten. 'Mijn dank gaat in het speciaal uit naar de Here God die mij en Jannie al die jaren nabij is geweest en daarom zou ik graag een strofe uit Gezang 280 ter afsluiting onder dit interview hebben', besluit Floor.
'Ik wil U, o God, onze dank betalen,
U prijzen in ons avondlied.
Het zonlicht moge nederdalen,
maar Gij, ons Licht, begeef ons niet.
Reeds aan de avond van ons leven
breng ik, van zorg en strijden moe,
voor elke dag, ons hier gegeven,
U hoger, reiner loflied toe.'