Van Maldegems rijden 11Steden
Henri en Arjan van Maldegem hebben vrijdag, zaterdag en zondag in Friesland de 11Steden MTB Marathon volbracht. Een barre tocht van in totaal 448 kilometer op de mountainbike. In een deelnemersveld van 97 teams eindigden de Texelaars als achtste.
'Wat jij in één dag doet, doe ik in drie dagen', vergeleek de organisator de Friese marathon met de Texelse SuperSunday. 'Laten we dit samen doen', gingen vader (60) en zoon (30) bij dit bijzondere verjaardagsjubileum de uitdaging aan. Conform de Elfsteden-traditie lagen start en finish in Dokkum en werden in drie verschillende etappes de elf Friese steden aangedaan. Een tocht, net als de winterse rit over Texel, voor het grootste deel over onverhard terrein. Henri: 'We reden over dijkjes, weiland, bietenland, bollenvelden, oude kerkpaden, bruggetjes, vergeten straatjes en noem maar op. Ik werd er helemaal kierewiet van. Vrijdag begon met een blok van 105 kilometer. Maar in werkelijkheid is het altijd even langer, de organisator heeft niet voor niets de bijnaam ''Mister 1,1.'' We kwamen als zestiende team binnen en raakten onderweg verzeild in een groepje jonge jongens, waarmee we samen op hebben gereden. Zaterdag kregen we een tocht van 150 kilometer voor de kiezen.' Elfstedenplaatsen als Leeuwarden, Gaasterland en Stavoren kwamen die dag voorbij. 'Dit was de zwaarste dag. We moesten ook een stuk over het wad. Wat een bagger, zwaar, zoiets gun je zelfs je schoonmoeder niet. Op een gegeven moment viel onze GPS uit. Gelukkig kozen we de goeie richting en kwamen we als negende team binnen. We overnachtten op een camping in Molkwerum, waar de organisatie allerlei tentjes had neergezet. Ook wel weer leuk. Zondag was de klapper. 188 kilometer. Toen ze dat 's morgens zeiden waren we wel even stil. Zelfs een stuk buitendijks bij Holwerd. Opgeteld hebben we over drie dagen tweehonderd hekken gepasseerd, van anderhalve meter hoog. En ze mochten niet open, er overheen klauteren dus. Echt, ik heb onderweg alle soorten stront geproefd, van koeien, schapen tot van een geit. Maar ik wist niet dat Friesland zó mooi was. In Dokkum werden we als helden binnengehaald. Toen hadden we 22 uur op de fiets gezeten. Gemiddeld reden we 20 km/uur. Petje af voor de organisatie. indrukwekkend.' Arjan: 'Eerst hadden we zoiets van: waar begin je aan. Het was een hele uitdaging, bikkelen. Maar ook een prachtige ervaring.' Vader en zoon keerden terug naar Texel met een volle stempelkaart en een elfstedenkruisje. Henri: 'Ik hoop dat er volgend jaar meer Texelaars gaan meedoen. Ik hoor het ze al zeggen: daar heb je die ouwe weer met z'n gezeur. En inderdaad, het is een straf voor jezelf, maar het was wel een geweldige ervaring.'