Wat ik zeggen wou
Directe hulpverlening
Hoe naief kun je zijn?. Neem je de boot naar Texel en denk je 'anoniem' te kunnen zijn. Geen last van gestoorde mensen die niet lekker 'in hun velletje zitten', dat is toch iets van 'de overkant'. Hier gebeurt 'zoiets niet'. En waar moet je naar toe als je direct hulp nodig hebt? Midden in de nacht lastig worden gevallen door een gefrustreerd persoon die net zijn baan is kwijtgeraakt en gaat zitten 'afgeven' op onschuldige personen, zoals ik. Echter, geen crisisdienst op Texel, geen alarmnummer, geen praktische opvang waar je terecht kunt als je wordt bedreigd. En de politie die pas arriveert na geleden schade. Nee, dan maar al die geprojecteerde smsjes voor 'lief nemen' en 'varen op je eigen kracht en kennis'. Persoonlijk vind ik dit een zorgwekkende kwestie, werkmatig een noodlijdend middel voor onze Texelse burgers ter zelfbescherming. Wie oh wie springt er in dit gat?
Elly Westdorp
De Dorpsstraat
Drukte van belang, mooi weer, ik werd gek gebeld voor kamers en bungalows, alles bezet. Mijn collega's zitten ook lekker vol. Vol goede moed ga ik woensdag nog even de Dorpstraat in. Toen was er toch een enorme teleurstelling , de Dorpstraat is leeg, je kon een kanon afschieten, je kon de wind horen huilen, de bossen takken waaide voorbij. Ik voelde me een cowboy die door een spookstad liep, die een saloon binnen loopt en wordt aangestaard door de lokale. Waar zitten al die mensen, de kamers en bungalows zitten vol, waar zijn ze, gaan ze niet meer stappen, uit eten. De Dorpstraat is uitgestorven. Alsjeblieft ondernemersvereniging mag ik lid worden, mag ik meedenken? Mag de Dorpstraat weer rock n roll worden, lieve Burgemeester knijp een oogje toe, laat de mensen een beetje gaan, geef wat makkelijker een vergunning. Volgend jaar een Tropical met praalwagens, vuurwerk, muziek die de pan uit swingt , zoveel dat alle blanke heupen vanzelf gaan bewegen.
Dries de Winter, De Koog