Anders bekeken

Haren

Ik zit al dagen te genieten voor de tv 's avonds. Na het atletiekfeest met de nieuwe lange blonde Fannie die goed was voor twee keer goud, hebben we nu de Europese kampioenschappen zwemmen. Records worden verbroken, medailles gehaald, de Hollanders zijn weer goed vertegenwoordigt, we zijn tenslotte het kikkerland aan het water. Snelle badpakken, gladde badmutsen of geschoren koppies. Geen haren meer te bekennen, alles wat weerstand kan opwekken wordt weggeschoren voor het beste resultaat. Hier op ons eiland wordt ook al maanden in het water gesprongen, wat een zomer, Molenkoog heeft grote aantallen bezoekers en langs de waterlijn aan het strand duiken we met z'n allen in de golven. Het zorgde voor verkoeling en de nodige beweging, goed voor lijf en leden. Het verhoogt de fysieke en zeker ook de mentale gesteldheid. En zou eigenlijk verplicht moeten worden, net als het schoolzwemmen. De zwemclubploeg traint een paar maal in de week, je ziet ze regelmatig bij het gemaal of Dijkmanshuizen onder leiding van de slager te water gaan. Bijna allemaal in de zwarte wetsuits, bescherming voor de kou en met een groter drijfvermogen. Dit weekend is de jaarlijkse overtocht Den Helder -Texel, een prachtige tocht, een klassieker die ik een keer of zeven heb gezwommen. Al jong, met 14 jaar begonnen, hadden we geen pakken, waren er geen haren geschoren of gladde badmutsen. Nee in Lands End smeerden we de voetzolen, oksels, liezen en hals in met flinke klodders vaseline, de katoenen waterpolo mutsjes werden onder de kin vastgeknoopt en zwemmen maar. Twee jaar geleden zwom ik met dochterlief de overtocht, ze is net zo gek als ik op het zeewater, een mooie ervaring samen. Allebei gewoon in badpak, als een vis met wat vet in het water. Heerlijk. Van de week ging de mobiel: 'Mam, zwem je mee in Groningen? We gaan over het Paterswolder meer zwemmen, kun je vrij krijgen?' Een leuk idee, een grote zwemtocht aan het eind van de zomer, ik kan diensten ruilen en vraag om de gegevens om in te schrijven. Bij de papieren allemaal richtlijnen, ach ja, zo gaat het. ik vul alles in, maar hoop alleen maar op goed weer, een beetje zon na alle regen. Dat zal voor de oversteekzwemmers ook fijn zijn, het kleurt zo'n dag, maakt er iets moois van.

'Waar moeten we heen rijden? Waar is de start?', vraag ik. 'Haren.' 'Maak je een grapje?' Nee, het is heus. Geen uit de hand gelopen feestje waar met Facebook de halve hooliganjeugd van Nederland op af kwam. Nee, dit is serieus. U begrijpt, ik laat al het snor-, oksel-, benen- en ander delicaathaar staan, neem een flinke pot vaseline mee, tot aan de tanden zullen we gewapend zijn... In badpak.

Jozien