Anders bekeken
Blije ogen
Een flinke tegenwind weerhield ons en vele anderen zaterdag niet om de gezellige haven van Oudeschild op te zoeken. De rook uit de vaten kwam ons tegemoet, een heerlijke oude vertrouwde geur waarvan het water je in je mond gaat lopen. Na een drukke week hebben we allebei zin in iets leuks. Er is van alles te zien en te beleven. Het visserskoor laat zijn shanti-kwaliteiten horen, de nettenschuur omgetoverd tot kunsthal, buurman Cor laat mooie beelden uit zijn nieuwe boek zien en Ellie ontpopt zich als een ware fotografe. Zij kiekt alle opvarenden van de vloot. Alle echte mannen met zeebenen gaan, gehuld in ouderwetse kiel en een mand in de arm, op de foto. We pakken graag terug naar vroeger, het lijkt een tijd geleden dat de vis werd opgeraapt in manden. Buiten hangt een imponerend pulsmechaniek en is de vloot gereduceerd, dat is jammer. Maar is het zo'n tijd geleden? Bij een modelkraam van Peter van Zweden zegt ome Kees ons goeiedag: 'Hoe gaat het allemaal?' Hij vertelt dat hij net terug is van een vakantie naar Denemarken, 85 jaar, maar nog zo kwiek als wat, ze hebben genoten. 'Maar hebben jullie de blazer al gezien?', vraagt hij enthousiast. De TX33 ligt ook aangemeerd, de blazer waar een eeuw geleden door overgrootvader mee werd gevist, ligt als cultureel erfgoed, gerestaureerd in de haven. 'We hebben net een tochtje gemaakt, het ging goed tekeer, je kunt zien dat ik geen zeebenen meer heb, lacht hij.' Wij zijn een paar jaar geleden vanuit Makkum een middag wezen zeilen op het IJsselmeer, heerlijk. Maar als je bedenkt dat er ook gevist en verwerkt moest worden hier aan boord vraag je je af, hoe ze dat in hemelsnaam allemaal gedaan hebben? Beneden staat een vuurduvel waarop ook gekookt werd, niet te vergelijken met de moderne keuken nu maar volgens overlevering hield de oude opa van een gestoofd vissie en lag er bij elk trekkie wat lekkers te pruttelen in de pan. 'He, Jozien!' Ik word geroepen, een patiënt in rolstoel met zijn vrouw en vriend zijn ook op de haven. Hij heeft MS en komt jaren op vakantie naar Texel om het Havenfeest mee te maken. Hij is bioloog en heeft een grote interesse in al wat leeft, vooral het maritieme gebeuren. Hij kan alleen zijn hoofd bewegen maar is op de hoogte met alles, leest en luistert heel veel. Als ik hem verzorg kunnen we over van alles praten. Zijn vrouw zoekt een paar mooie botten uit, en Aai vertelt aanstekelijk dat het afkomstig is van een mammoet. Manlief gaat naar meester-roker Piet en daar zijn de gerookte slippies net klaar. Ik maak er eentje schoon voor Kees in de rolstoel, hij is nog warm, zacht op de tong. Het smaakt hemels, blije ogen, een moment van geluk, een mooi gegeven, havenfeest 2014.
Jozien