De trouwe toerist
Ton Norbart (54) uit het Brabantse Wagenberg komt al op Texel sinds zijn twaalfde. Maar ook voor zijn vrouw Caroline (52), dochter Chrissy (26), zoon Wessel (24) en Karin Krijnen (goede vriendin Chrissy van 26) is Texel een begrip.
We ontmoeten de familie in een gehuurde bungalow aan de Epelaan in De Koog. 'Voor ons is dit de mooiste kant van het eiland, dicht bij de duinen en het bos. Vanaf 1990 gaan we altijd naar De Koog en sinds de kinderen de stapleeftijd hebben dicht bij het centrum', vertelt Ton. Chrissy, Wessel en Karin zijn er maar wat blij mee dat ze zo dicht op het dorp zitten, want iedere avond na het Journaal wordt er gestapt. 'Wij gaan altijd naar De Jutter. Overdag komen we daar van bij', vertelt de goedlachse Chrissy. Het mag gezegd worden, de Brabantse vrolijkheid weet de familie sowieso goed over te brengen en op dat gebied valt Karin absoluut niet buiten de boot. 'Ik ben al heel lang goede vrienden met Chrissy en zij en Wessel mochten altijd een vriendje of vriendinnetje meenemen vroeger. Ik ga nu al een jaar of acht met heel veel plezier mee.' Door de jaren heen zijn tal van vrienden mee geweest op vakantie met de Norbartjes en toen Caroline en Ton vorig jaar 30 jaar getrouwd waren leek hen dat een goed idee voor een reünie. 'We hebben ze toen allemaal uitgenodigd voor een weekend op Texel en zo zaten we hier dus ineens met twaalf man', legt Caroline uit. Ondanks dat de familie nauw verbonden is met de badplaats verbleven ze in de beginperiode ook op andere locaties. 'Ik weet nog dat we pas net samen waren en ik mee mocht. We verbleven toen in Oosterend bij iemand die zijn kippenhok verhuurde. Buiten was een houten wc en daar stikte het van de motten. Als je je broek weer open trok moest je zo ongeveer het ongedierte uit de broek kloppen', lacht Caroline. In die dagen gingen ook de oom en tante van Ton nog mee. 'We hebben hier zoveel dingen beleefd. In De Koog had je vroeger nog dat de jeugd door politie te paard naar de jongerencamping werd begeleid als het stappen er op zat. Mijn vader vond dat maar wat interessant en die zat dan altijd voor het raam te kijken. Eén keer met zijn neus boven zo'n antimuggen-kaars. hij was bijna bedwelmd', schatert Ton. 'Of dat wij het gebit van oma en opa verstopten als we terugkwamen van het stappen', vullen Chrissy en Wessel aan. De laatste is net afgestudeerd als analytisch chemist en ziet zichzelf zo aan het werk gaan bij het NIOZ, zodat hij op zijn geliefde Texel kan werken. 'En ik werk bij de politie, maar als mensen mij vragen wat ik anders voor werk zou willen doen zeg ik altijd dat ik vuurtorenwachter op Texel zou willen zijn. Prachtig lijkt me dat', zegt Ton. Waar ze ook verder op vakantie gaan, Texel wordt geen jaar overgeslagen. 'En er is één traditie: op woensdag naar de Zomermarkt en lunchen bij de 12 Balcken, dat is zo ontzettend lekker', vertelt Caroline. 'Je ontsnapt op Texel altijd even aan de hectiek van het dagelijks leven. En vroeger stonden we rond half zeven al in Den Helder en konden we pas rond één uur met de boot. Tegenwoordig is er bijna geen wachttijd meer, dus je bent er direct, heerlijk', besluit een zichtbaar genietende Ton.