Nel Bruining en Piet Veldt bij het bereiken van de Noordkaap.
Nel Bruining en Piet Veldt bij het bereiken van de Noordkaap. Foto: Lammert Bruining

Noordkaapfietsers

Van Nel Bruining (68) weten we dat ze goed kan schaatsen. Een keer of vijfentwintig reed ze op de Oostenrijkse Weissensee de alternatieve Elfstedentocht, nog los van alle andere marathons en sportieve prestaties die deze taaie doorzetter uit Den Hoorn verspreid over de wereld leverde. Het is nog niet klaar, momenteel aast ze op een startbewijs aan de Texel Halve Marathon.

Aan haar tochten over de ijsvlakte van de Weissensee hield ze veel vrienden en kennissen aan over, zoals Noord-Hollander Piet Veldt. 'Piet vertelde me eerder dit jaar dat hij naar de Noordkaap zou fietsen en vroeg aan Lammert en mij of we mee wilden gaan.' Niet met de bedoeling dat Nel zou gaan fietsen, maar rijdend met de camper. Aldus werd besloten. Maar louter achterover leunend op een comfortabele stoel achter glas naar het uiterste noordpuntje van Noorwegen rijden, dat voelde bij Nel niet goed. 'Ik fiets het eerste stukje wel met je mee', doelde Nel op het vertrek vanuit Akersloot. 'Het ging zó goed, na die eerste dag ben ik niet meer afgestapt.'

Dagelijks fietsten ze trajecten van gemiddeld 120 kilometer lengte, met als uitschieter een etappe van 170 kilometer. 'Een schitterende rit, met prachtige uitzichten en landschappen, waarbij we onder meer kuddes met rendieren hebben gezien.' De foto's op de smartphone van Lammert tonen allerlei taferelen, van vis die hangt te drogen in netten tot afdalingen in tunnels. Noorwegen is niet vlak. Nel: 'Er zaten steile klimmetjes tussen, stukken van acht tot negen procent omhoog. Na een klim kwamen we eens boven en stuitten op een stalletje waarin enkele Lappen souvenirs verkochten. Er stond een bus vol met Duitsers omheen te kijken. Toen ze ons boven zagen komen, kwamen ze meteen op ons aflopen. Twee fietsers in deze omgeving, dan vonden ze wel bijzonder. Fietsers zag je ook amper en fietspaden zijn er ook niet veel. We hebben ook een stukje snelweg gedaan, dat kon niet anders. Maar de politie stuurde ons er na 200 meter alweer vanaf. Ze wisten zelf ook niet waar we dan wel mochten rijden. Je mag het allemaal zelf uitpluizen. We reden eens in een tunnel waar het licht was uitgevallen. Het was er pikdonker, met zo'n fietslampje best wel spannend. Maar over het algemeen hebben we een erg mooie rit gehad, met onderweg prima weer. Alleen het stuk door Nederland regende het en daarna nog een dag met straffe zijwind. Met al die passerende auto's reed je niet echt op je gemak. De fietstocht van Akersloot naar de Noordkaap duurde precies een maand, van 4 juni tot 4 juli.