Jan Uitgeest, hier met het naambord van de KW 149, heeft eindelijk opvolgers gevonden.
Jan Uitgeest, hier met het naambord van de KW 149, heeft eindelijk opvolgers gevonden. Foto: Jeroen van Hattum

'Juttersmuseum Flora ligt op gouden locatie'

Juttersmuseum Flora trok vorig jaar 40.000 bezoekers. Judith Vlaming en André Eelman, de opvolgers van Jan Uitgeest, hebben de ambitie om de stijgende lijn van voort te zetten. 'We hebben er met z'n allen ontzettend veel zin in.'

Het was een publiek geheim dat Flora al geruime tijd te koop stond. Uitgeest raakt op leeftijd, het vertellen gaat hem nog prima af maar hij wilde af van de organisatie en de sores die het runnen van het museum met zich meebrengt. En net als broer Klaas, in Den Burg gaan wonen.

Het museum kent een lange historie. Eigenlijk begon die in Oudeschild, met de opening halverwege de jaren zeventig van het Maritiem en Juttersmuseum. De samenwerking tussen jutters en Stichting Texels Museum kreeg een turbulent einde toen de rechter er eind jaren negentig er een langdurig conflict aan te pas moest komen om de boedel te scheiden. De uitspraak was in het voordeel van de jutters, die hun claim op de Joan Hodshon, de roemruchte reddingboot waarmee de Texelse Engelandvaarders hun tocht ondernamen, het Licht van Troost en andere unieke museumstukken beloond zagen. Het tumult was nog niet geluwd of er stak een nieuwe storm op, over de opening van een (tweede) juttersmuseum op Flora. Na langdurig politiek gesteggel gaf de raad groen licht. Vanaf de (officiële) opening in 2001 steeg het bezoekersaantal jaarlijks, zoals ook de collectie met de jaren bleef groeien. Vorige week werden nog twee brulboeien en ankerkettingen op Flora afgeleverd. Met als resultaat een divers museum, met informatie over schipbreuken van de Rigel, Benares, Katwijk, Leda, Actief en andere schepen, opmerkelijke jutvondsten, roeren, schroeven, ankers en andere scheepsattributen die die vissers in de netten kregen. Maar ook oude trekkers, naambordjes en wat al niet meer. Het maakt Flora tot de enige in z'n soort en dus uniek. Zeker ook door de juttersverhalen. Een publiekstrekker en populaire elkweervoorziening.

De nieuwe eigenaren willen een brede doelgroepen bereiken. Gezinnen met kinderen ondergaan volgens Eelman en Vlaming op Flora 'het échte Texelse avontuur'. 'We willen onze bezoekers laten beleven en ervaren wat het is om jutter te zijn', vertelt André Eelman. 'De verhalen van jutters en alles wat er door hen aan land is gebracht zullen zorgen dat iedereen voelt hoe spannend strandjutten is.' Judith Vlaming: 'We willen niet alleen dingen laten zien, maar juist ook stoere juttersverhalen laten horen. We hebben veel ideeën over aanvullingen in het museum en hoe we kunnen zorgen dat bezoekers, jong en oud, met een lach op hun gezicht ons museum verlaten.' Het uitgangspunt is dat het niet uitmaakt wat voor weer het is. 'Zowel binnen als buiten zal er veel te zien en beleven zijn.'

Ze voelen ook een verantwoordelijkheid: 'Jutten is een eeuwenoude traditie en daardoor immaterieel erfgoed in Nederland. Dat willen wij koesteren en met onze bezoekers delen.' Eelman: 'Het enige échte Juttersmuseum Flora ligt op een gouden locatie. Direct zichtbaar vanaf de Pontweg. Wij gaan er samen met Jan, die de juttersverhalen blijft doen en de vaste medewerkers, een museumattractie van maken dat iedere bezoeker van Texel wil zien en beleven. Judith: 'Onze partners staan volledig achter ons en zullen waar nodig helpen. Zo zal Cintha, de vrouw van André, ons helpen met de financiële administratie. We hebben er met z'n allen ontzettend veel zin in.'