Ongezouten
Fietsweg
Annie heeft veel reacties ontvangen op de column van vorige week. Die ging, voor de goede orde en de vakantiegangers, met dank aan scholieren van de OSG over het ontstaan van de Tostilaan. Zonder streepje tussen de i en de l, ondanks heftige pogingen van GroenLinks. Ja, die staan op hun strepen. Maar goed, de commentaren waren niet van de lucht. Er zijn lezers die zich afvragen hoe de Gemeenteraad gereageerd zou hebben als de werkelijke verlangens van de schooljeugd vertaald zouden zijn in een straatnaambord. Waren ze ook akkoord gegaan met het Rode Libanonplein, zo is de vraag. Het Pretsigarethofje, het Danswater, danwel de Paddotrek. Verder kwamen talrijke reacties uit België, waar de krant ook stukgelezen wordt. Zij kennen het begrip tosti niet. Na uitgebreid Skypen zijn we er uit. In België noemen ze een tosti een ommekantje. Prachtig. Wellicht dat deze tekst meegenomen kan worden op het straatnaambord, om verwarring te voorkomen. En dan hoeft er dus geen straat of laan bij, gewoon het Ommekantje. En tot slot zijn diverse suggesties gedaan voor hoofdpijndossiers waar de politiek niet uitkomt. U weet het, de Gemeenteraad zegt dat de jeugd de toekomst heeft. Wat zij inbrengen wordt zeer gewaardeerd. En ook gehonoreerd, dus dat belooft wat. Kortom, uw hoofdpijn verdwijnt, waar de jeugd verschijnt! Wat Annie betreft komt er een nieuw dossier bij. Je kunt dan wel blij zijn dat de megaprovincie niet doorgaat, de invloeden van de Randstad rampstad gaan ongebreideld door. Wat te denken van de enorme toename aan fietsendiefstallen. Of het nu gaat om eenvoudige terugtrappers, knijpremmers of elektrische rijbewijsvrije snelheidsmonsters. Ze worden massaal gejat. En dat terwijl het credo is: afblijven met je poten! De hele sjeu van het eilandgebeuren verdwijnt als idioten het verschil niet weten tussen het mijn en dijn. De beer is los als de deur niet meer los kan. Nu heeft Annie jammer genoeg de strijd verloren om de nieuwe TESO boot te laten bouwen in Nederland. Helaas. Maar als we nu eens afspreken dat er op die nieuwe boot een chippie komt die fietsen scant. En dat er dan een toeter afgaat als er een gestolen fiets voorbijkomt. Of een stroomstootje? Behalve bij vouwfietsen natuurlijk. Die mogen vrijuit het eiland verlaten. Maar verder? Aanpakken die hap. Om te voorkomen dat onze straat wordt omgedoopt tot Fietsweg, heeft manlief uit voorzorg alle fietsen in de buurt voorzien van een kettingslot. Ik heb goed nieuws en slecht nieuws, krijg je dan. Mijn fiets staat er nog, alleen kan ik er niet op rijden. Je zou er hoofdpijn van krijgen.
Annie@texelsecourant.nl