Peerdepaadje
Laatst reed ik op een zondagochtend over het Groene Weggetje achter De Waal. Het is nog een peerdepaadje, een onverharde weg die alleen in het midden bestraat is. Met een enkelspan aanspanning liep het paard in het midden over het met klinkers verharde middenstuk, de wielen van de wagen reden er naast. Voor het paard was dit natuurlijk comfortabel lopen. Ging je er met de driewieldekar over, dan was het opletten geblazen want het hobbelde behoorlijk. Je zat meestal op de staart (van de kar) en als je er door het gehobbel afviel, dan kwam je voor de, met staal bespannen, grote houten achterwielen terecht. Je snapt dat dit geen pretje was. Helaas zijn deze weggetjes bijna allemaal verdwenen tijdens de ruilverkaveling. Voor die tijd lagen er tientallen, meestal een verbindingsweggetje tussen twee grotere wegen. De modernisering heeft ze overbodig gemaakt.