Woningzoekenden de dupe van debacle
Het afschieten van Waaldereind betekent voor Woontij een strop van €3 miljoen. Maar uiteindelijk zijn woningzoekenden de dupe. Niet alleen worden daar nu geen veertien sociale woningen (en zeven koopwoningen) gebouwd, om het financiële gat te dichten moet Woontij ook nog tientallen huizen verkopen.
Het raadsbesluit kwam voor Woontij-directeur Jan van Andel niet als een complete verrassing. 'Toen in het raadsakkoord stond dat de besluitvorming over Waaldereind aan de raad werd overgelaten, waarbij je overigens vraagtekens bij de bestuurskracht van dit college kunt zetten, zag ik het wel een beetje aankomen. Er was ook veel maatschappelijke weerstand. Daarom heb er ook wel begrip voor dat de raad ervoor kiest tegen te zijn. Wel jammer dat het in zo'n laat stadium gebeurt. Ik zie het ook als een gemiste kans voor het winkelhart, met de extra parkeermogelijkheden zou er een enorme aanzuigende werking zijn. Maar een meerderheid van de ondernemers en de raad ziet dat anders. Ook wel weer raar, dat een plan dat ondernemen stimuleert van diezelfde ondernemers zóveel weerstand oproept. Ik heb gesproken met de omwonenden, de politiek, maar met de ondernemers heb ik geen direct contact gehad. Dat zou achteraf een les kunnen zijn waar we wat van kunnen leren. Het overleg nog breder houden.'
'Het gaat Woontij niet om het creëren van winkelruimte of oplossen van parkeerproblemen, waar het ons wel om gaat is sociale woningbouw. Dit project is vóór de crisis gestart, we hadden het niet kunnen realiseren als we geen supermarkt zouden ontwikkelen. Albert Heijn was onze reddingsboei. Hun deelname leverde het geld op waarmee we de sociale woningen konden financieren. Het was zeer lucratief. Dat er nu een streep door is gezet, kost ons geld en heeft gevolgen voor andere projecten. We staan als woningcorporatie al onder zware financiële druk en hebben beperkte mogelijkheden. Dit overleven we wel, maar het gat van drie miljoen moet wel worden gedicht. Hierdoor moeten we eigen woningen verkopen. Het verlies is daardoor zeker driemaal groter dan de veertien sociale woningen van Waaldereind.'
Van Andel wacht op het telefoontje van wethouder Hercules, die van de raad opdracht kreeg om de gevolgen van het niet doorgaan van het plan te inventariseren en de mogelijkheden te onderzoeken hoe de gemeente kan bijdragen aan het beperken van het verlies van Woontij en het bespoedigen van de bouw van woningen, wellicht op Waaldereind. Van Andel: 'We kunnen een claim indienen bij de gemeente, maar dat is niet mijn intentie. Wel om samen te kijken hoe we in goed overleg kunnen kijken hoe we dit kunnen oplossen.' Van Andel heeft ook wat op te lossen met de Welkoop. 'We hebben het terrein gekocht onder voorwaarde dat we een nieuwe winkel leveren. Die had er al lang moeten staan, ook zij kunnen een flinke claim bij ons neerleggen. Met Albert Heijn hebben we geen directe verplichtingen, maar zij kunnen wel een claim neerleggen bij de gemeente. Daarin zal AH z'n eigen keus maken.' De motie van de drie coalitiepartijen biedt volgens Van Andel wel aanknopingspunten. 'Het is positief dat we weer verder praten. Uitgesproken is dat de politiek niet tegen Woontij is en dat we geen ordinaire projectontwikkelaar zijn. Maar dat we een waardevolle maatschappelijke organisatie zijn. Het vermogen van Woontij is het vermogen van Texel. Daar moeten we met elkaar verstandig mee omgaan.'