Pindakaas

19 juni 2014, 09:53

Mijn oudste broer verorberde vroeger aan tafel vele boterhammen met pindakaas, potten vol sleepte mijn moeder bij Nan Huisman uit het winkeltje aan de Schoonoordsingel. Het gebeurde vaak dat ik met een briefje nog naar ome Nan werd gestuurd: 'gauw Jozien, de Brinta en de pindakaas zijn op.'Ja, met een groot gezin met van die opgroeiende snaken, gaat het hard. En het had effect, de combi met bruin zelfgebakken brood was vast goed, hij werd sportman, instructeur in het leger, later KMA, en fietste alle bergtochten die er maar zijn in Europa. Ik vond het eerlijk gezegd stinken, helemaal 's morgens vroeg. Ik was meer van een beetje jam en een lekker koppie thee en schoof gauw de deksel weer op de pot aan tafel. Als ik de tv aanzet gehuld in een oranje Bavariajurk moet ik lachen, ja hoor Robin van Persie zit 's morgens vroeg als vijfjarig jongetje aan de boterhammen met pindakaas en heeft een veelbelovend schot op de keeper. Hadden we eerst Evert van Benthum die over het ijs krabbelde en later de Elfstedentocht won, nu is Van Persie onze held. Na zijn memorabele snoekduik en onvergetelijke kopbal, die in een keer onze hoop in bange Oranjedagen teruggaf, is hij de man in velerlei kranten. Kinderen, iedereen duikt met de boezem over het grasveld, armen gespreid om de Van Persie na te doen. Het Nederlandse elftal heeft vleugels gekregen, in de euforie zijn de gekke pakken niet aan te slepen, veranderen straten in Oranje, ja laat zelfs Jozien zich verleiden tot een oranjejurkje gratis bij blikjes bier. Het is spannend....Australië is geen Spanje, het systeem werkt minder goed dan gehoopt, we weten twee keer terug te komen met prachtige goals. Er wordt maar weer eens te meer duidelijk dat niet alleen spitsen een elftal maken. Een geweldige kopbal van Nigel de Jong. Maar dan wordt Bruno Martins Indi geraakt. De man die met ogen dicht vol overgave het volkslied zong en zijn mannetje stond wordt van het veld gedragen. Ik heb er zwaar de P in, ja echt, die rotpenalty, en nu dit. Na de rust gaat het voor mijn gevoel beter, de twintigjarige Memphis Depay, heeft een superdebuut met een afstandschot dat niet te houden is. Willem Alexander en Maxima staan te klappen op de tribune en het Oranjelegioen is buiten zinnen. Ik gooi m'n stokken in de lucht en veer op uit de bank , waardoor mijn hechtingen bijna uit de knie knallen. Wat maakt het uit. Als het fluitsignaal gaat roep ik de hond, heerlijk naar buiten, en loop met de rollator vrolijk een eind weg. Mensen in auto's toeteren, zijn ook blij met de overwinning zeker. Kijken me lachend aan. Als ik terugkom realiseer ik me dat ik wel trek heb, door de wedstrijd nog geen broodje gehad. Ik pak een paar bruine boterhammen en doe de keukenla open..wat zal ik er eens op doen...? Ach waarom niet, laat mij straks ook eens huppelen.

Jozien