Achter de schermen

Waaldereind

Een herhaling van zetten, woensdagavond in de raadszaal. Verontruste omwonenden, een zichtbaar gefrustreerde wethouder en alle partijen lijken zich onbegrepen te voelen. De kwestie Waaldereind sleept voort en voort. Hoofdpijndossier wordt het genoemd. 'Het is niet alleen een hoofdpijndossier, het is een likdoorn, het is constipatie, alles zit vast', zuchtte Nils Lely van de PvdA. Nog twee weken, dan geeft de raad er een klap op. Afgaande op de commissievergadering wordt het een avond die de omwonenden, Stichting Woontij en het College met het angstzweet tussen de billen zullen volgen, het wordt kantje boord. Indien de raad besluit in te stemmen, zal dit met de hakken over de sloot gebeuren. Komt er dan een einde aan een langslepende kwestie? Het antwoord hierop is: 'waarschijnlijk niet'. Meer dan één belanghebbende zal de juridische weg bewandelen om de gemeente van dit, in hun ogen, levensgevaarlijke, allesvernietigende en alleen op het ongemak van de bewoners gerichte plan af te houden. En als we de jurist die sprak namens Willem Grisnigt mogen geloven hebben zij een behoorlijke kans van slagen. Kort samen gevat: 'het integraal verkeersveiligheidsonderzoek deugt niet, de toekomstvisie die gebruikt wordt bij de totstandkoming van het project is zo oud als de weg naar Rome en de Algemene wet bestuursrecht wordt niet juist nageleefd.' Wethouder Hercules luisterde, zuchtte en kreunde. Als geen ander had hij het verloop van deze avond zien aankomen. En zijn reactie is enigszins begrijpelijk. Net zoals alle vorige keren dat het onderwerp behandeld werd, kwamen de insprekers met dezelfde punten. Het is te hoog, te groot en wie vangt de onvermijdelijke klappen op die de ondernemers gaan krijgen bij de verplaatsing van het 'Blauwe Monster' van de overkant (benaming door woordvoerder Albert Heijn zelf)? En hoe kan de gemeente beslissen woningen te laten bouwen tussen twee benzinestations, een vuurwerkbunker en een landbouwwinkel met de daarbij behorende chemische producten. Dan is het natuurlijk een kwestie van tijd tot een herhaling van Tsjernobyl plaatsvindt. Dat die bunker en de tankstations al lang aanwezig zijn, vergeten we dan maar even. Waaldereind is geworden tot een te lang slepende kwestie waarbij het oudste concept verreweg het meeste steun had. Terugkeren naar die optie is geen optie meer en dus gaat het steggelen tussen de partijen nog wel even door. Edo Kooiman (Texels Belang) is van mening dat de finish in zicht is. Een aandoenlijke opvatting, omdat Kooiman uitstekend weet dat met een positief raadsbesluit de kwestie verre van beslist is. Over twee weken is de volgende etappe.

Job Schepers