Anders bekeken

Het is zomer, heerlijk, fietsen in een blote jurk en slippers, duiken in zee, bermen vol met margrieten, buiten vis eten met een biertje, een mooi boek lezen in de tuin, vogels met de mooiste concerten, en ijs.

Heel veel ijs. Ik ben er gek op, ben ik bezweet en druk aan het grasmaaien, gauw ff een perenwaterijsje. De grasmat ziet er echt een stuk leuker uit als dat ijsje koel de keel inglijdt. In het weekend als de kinderen het eiland opzoeken, een grote doos schepijs van Nel Wuys, 'heb je de kienders om de kost?' Heerlijke verse aardbeien erbij en smullen maar. IJs is een heerlijke uitvinding, in de krant staat een stuk over de familie Laan, de ijsjes van Laan zijn beroemd in Den Helder. In mijn verpleegsterstijd was het een gebruikelijk rondje, en even het winkeltje binnenwippen voor zo'n zachte romige bol deden we graag. Er gaat zelfs een verhaal dat een een stoere Texelse zwemmer het ijskarretje van Laan op de dijk zag staan, in het zeewater dook , de andere kant bereikte, een ijsco verschalkte en weer terugzwom. Nou zo'n koele kikker is Jozien niet, maar op de trappers mag ik graag langs de boerenzakdoek van Ans even de fiets stilhouden. U heeft vast de zakdoek van boerin Ans wel eens zien hangen:'Boerin zoekt klant'.Hij is goed, in al zijn eenvoud. Als je op de boomstam de kuiten even strekt, smaakt het ijs van deze donkere krullenbol heerlijk. U moet echt de variant met de kletskoppen eens proberen, daar eet je letterlijk en figuurlijk de vingers bij op. Als we zondag op weg zijn naar het Krimstrand is er bij de andere boer die op zoek was naar een knappe deerne ook een hoop klandizie. We fietsen met gang anders had ik zeker manlief overgehaald daar een tussenstop te maken. Op het strand is het goed toeven en kijk ik of ik niet zon leuk trekkertje voorbij zie komen. Je weet wel zo'n mooie bruine gespierde 'ijsboer' op een ouwe trekker met een ijskar. De bel gaat en je wordt wakker uit je droom, en ziet een koele nog altijd heerlijke raket. Dan droom je nog even verder , op je handdoek likkend aan dat koude zoets. Dan kan het leven toch niet mooier zijn? Maar de bel gaat niet, nog geen trekkertje met dito boer te bekennen. Als we terugfietsen stoppen we in de Polder bij een oude patiƫnt, even goedendag zeggen, vragen hoe het gaat. We zitten buiten, kijken uit over de landerijen, en praten wat bij, ze was vroeger boerin, is het eigenlijk nog. Ze weet precies wie er ploegt maait, kuilt, spuit, ja haar zintuigen staan nog gericht op het boerenleven. 'Willen jullie een bakkie? Leuk dat jullie er zijn.' Nog voor dat we kunnen antwoorden zegt ze:'Of hebben jullie misschien zin in een ijsje? Ik heb cornetto's in de vriezer, dan moet je zelf even zoeken Jozien.' Ik duik in de vriezer en een minuut later hoor je naast de vogels en het ronken van de vliegtuigjes van de parachutisten nog slechts het gesmak van ons drieen. Heerlijk, zomer.

Jozien