Ongezouten
Spareribs
Ik weet het niet. Eerst kregen we Nova Zembla. Die film moest je zien omdat het de eerste Nederlandse 3D film was. Dan zag je zo mooi die hunkerende hand van Doutzen uit het bioscooplaken schieten. Als je tenminste zo'n bijbehorende bril had, anders zag je de wereld voor een doedelzak aan. Doutzen was ingehuurd om de kijkcijfers op te krikken. Als een Bondgirl las ze via de autocue een paar zinnen voor die kennelijk in die tijd gemeengoed waren. En nu zijn de opnames gestart voor Michiel de Ruyter, the movie, 3D, part one, sponsored by de muisjesfabrikant. De kleurstelling van de film zal wel overwegend roze en blauw zijn om te stimuleren dat we een beschuitje mét verorberen. Linkmiegel De Ruyter wordt gespeeld door die bolle, die reclame maakt voor de olifantensuper. En met het naderende WK voetbal zie je hem ook in zo'n donderse oranje outfit. Maar of dat nog niet erg genoeg is, heeft hij opeens een baard. Want dan lijkt hij een beetje op een ruige zeebonk. 'Al die wilden te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn. Jan, Pier, Tjoris en Corneel die hadden baarden, die hadden baarden.' Nou, ik kan er niet aan wennen. Elke keer als ik hem in een reclamespot zie heb ik zoiets van, kijk die Frank nou met zijn onverzorgde uiterlijk. En dan nog in het oranje ook. Zonde van die kleding, want die kan na drie groepswedstrijden de prullenbak in. Als ze die drie wedstrijden al doorkomen, want als je één keer juicht, knal je uit de naden. Maar als ik hem zie als Michiel hoor ik het olifantengetrompetter op de achtergrond en zoek ik het supermarktkarretje. Als er acute hongersnood aan boord is, denk ik, eigen schuld, had je maar zelf naar de buurtsuper moeten gaan. In plaats van Doutzen hebben ze nu Lieke in de aanbieding als Wendela de Witt. Als ik aan haar denk, zie ik haar voor me op dat Texelse strandterras waar ze niet alleen spareribs maar ook één van haar toenmalige veroveringen aan het afkluiven was. Nu speelt Lieke de partner van Johan de Witt. Moeder van acht kinderen. Constant zwanger. Ze overleed toen ze 32 jaar was en werd getypeerd als een vrouw die niet mooi, intelligent of ontwikkeld was. Die rol is haar dus op het lijf geschreven. 'Met opgesnoerde borsten en een ingesnoerd korset', geeft zij aan. Ik weet niet of ze bij het uitkomen van the movie de Texelaren erbij gaan betrekken. Maar bij deze de oproep: maak er geen themamaand van of zo. Vertoon die film op een maandagmiddag en verder basta. Laat de herinnering aan onze grootste zeeheld blijven zoals die was. Of er gehoor aan gegeven wordt? Ik weet het niet.
Annie@texelsecourant.nl