Anders bekeken
Koning
Eventjes weg van alle drukte, denk ik. Na twintig banen borstcrawl in de balletjesbaan duikt er een schoolklas uit IJmuiden voor, naast en boven op me in de golven van Calluna. Heb ik dat, denk ik. Even vrijgemaakt naast al het tuin- en zusterwerk, krioelt het van de pubers om me heen. Het valt mee, na nog twintig banen puf ik wat uit aan de kant, in mijn ooghoeken zie ik dat er een soort lange mat wordt afgerold in het ondiepe. De kinderen mogen erover heen rennen, als je het snel doet lijkt het net alsof je over water loopt, ze vinden wat uit, echt een leuk ding. De meester moet er natuurlijk ook aan geloven, de kinderen juichen en schreeuwen aan weerszijden naar de beste man. Hij haalt het einde, duikt met triomf te water. De eindstreep halen, aangemoedigd door je leerlingen, in een woord prachtig. Dat dachten ook de vele lopers die aan de marathon in Rotterdam meededen. In een tijd van twee uur en vijf seconden haalde een zeer snelle, hoe kan het ook anders, Keniaan de eindstreep onder luid geschreeuw en gevlag van een joelende menigte. Klasse. Op dezelfde palmzondag reed Niki Terpstra de wielerklassieker Parijs-Roubaix, en deze zware door kasseien bemoeilijkte rit sloot hij als koning af. Na dertien jaar klom er weer een geweldige Hollander de treden op van het podium, bejubeld door velen. Willem-Alexander beklom de treden van de trap naar de haven, de kinderen van 'De Bruinvis' mochten natuurlijk onze koning toejuichen. De molen in de hoera-stand versierd met vlaggetjes, iedereen in de zondagse kleren. Alles om het eervolle bezoek van de watermanager aan de Pelagia kracht bij te zetten. Een heugelijke dag, met een gouden randje van 'Blauw Bloed'. Ik ben weer aangekleed en rij terug als mijn mobieltje gaat:'Mam, the Passion wordt opgevoerd, hier in Groningen, dat is wat voor u!'. Mijn altijd attente dochter nodigt me uit. Ja, dat zou mooi zijn vrouw, maar ik moet werken verdikke.
De opvoering van het paasverhaal trekt ieder jaar zo'n 15.000 mensen en zal dit jaar de Groningers vast en zeker aanspreken. De eenvoudige meester, die zijn leerlingen een hoop voorleefde gaat een zware moeilijke gang. Hij moet een hele moeilijke weg afleggen en zal als koning met een doornenkrans zijn eindstreep halen. De moderne muziek die het geheel draagt is prachtig bij het oude verhaal.
Ja, mijn dochter heeft dat goed geschoten, twee jaar geleden keek ik naar de beelden vanaf de Erasmusbrug in Rotterdam. Geweldig , klasse. Nog mooier als op paasmorgen de tuinman alle moeilijkheden heeft overwonnen, er door bloed, zweet en tranen een nieuw begin, een schone lei mag aanbreken, in een woord… prachtig.
Vrolijk Pasen!
Jozien