'Van Sarasani tot sanseveria'
De jaren zestig. Aan de ene kant behoudend en burgerlijk, maar vooral bij de jeugd de drang naar vrijheid. Het contrast is tastbaar op de tentoonstelling 'Van Sarasani tot Sanseveria' in de Oudheidkamer, over Texel in de sixties.
Miek Jimmink-Keijser kan er over meepraten. En doet dat ook letterlijk, haar verhaal over hoe ze als meisje opgroeide op steenworp afstand van beatboerderij Sarasani die haar vader C.P. ('Kees van Corrie') Keijser had verhuurd aan Armand André de la Porte en Fred Brinkhorst. 'In de zomer waren er elke avond optredens. We hoorden de muziek en als het leuk was, dan ging ik heen. Ik heb daar heel veel plezier gehad, het was vooral gezellig. Iedereen had lang haar, ik liet het ook groeien. Dat er ook hasj werd gerookt heb ik nooit in de gaten gehad. Wisten wij veel. We leefden hier ook zo beschermd.'
De schuur die haar vader in 1939 liet bouwen, stond er nog amper toen deze werd gevorderd door het Nederlandse leger, die er paarden in stalde. 'Ze kwamen overal vandaan en werden zó bij elkaar gezet. Ze gingen vreselijk tekeer.' Het leek wel en circus en zo bedacht Keijser de naam Sarrasani. Aanvankelijk met een dubbele r, toen het beatboerderij werd verdween er één r, want dat stond beter. In de oudheidkamer herleeft de beatschuur, kun je als in een kijkdoos naar binnen gluren en zie je hoe het er toen aan toe moet zijn gegaan. Ook verslaggever Harry de Graaf ging er soms heen. Niet voor de muziek. 'Om te zien of het er echt zo verschrikkelijk aan toe ging. Dat viel dus erg mee.' Vader Keijser had er geen moeite mee. Miek: 'Hij hield wel van een gekkigheidje en vond het prachtig. Bovendien betaalden ze trouw de huur en lieten de schuur aan het eind van de zomer keurig opgeruimd achter.' Een ander deel van de zolder is ingericht als een huiskamer uit die tijd. De typische meubels uit die tijd, met de kenmerkende radio, platenspeler en zwartwit tv. In een vitrine een Agfa Clack-camera, speldjes, een spaarpot en andere spullen uit de jaren zestig. Op tafel de Muziek Express, Teenbeats en andere muziekbladen en een servies uit die tijd. Bijzonder is ook de Texelse film uit de jaren zestig. Zaterdag werden de vrijwilligers van de Oudheidkamer in het zonnetje gezet. Als knipoog naar de 'flowerpower' kregen ze onder meer een tulp.