wat ik zeggen wou
Rolstoel
Ik kom al twintig jaar met vakantie naar Texel. Eerst was ik nog mobiel, nu ben ik afhankelijk van een elektrische rolstoel. De gemeente Texel doet er alles aan om mensen met een beperking een zo prettig mogelijk verblijf op Texel te schenken. Prachtige fietspaden, een lust voor ons. We kunnen overal terecht, zelfs in de Slufter, door de duinen en noem maar op. En dan TX 10 Emmie, ook daar mogen we mee, dat doe ik iedere vakantie. Prachtig, zeehondjes kijken en garnalen vissen, koken en zelf eten. Een feest. Maar dan de middenstand. Ook ik wil wel eens shoppen, maar dat valt niet mee. Er zijn heel veel winkels niet voor ons toegankelijk. Een leuk winkeltje bijvoorbeeld is dat van Kees de Waal, maar dan alleen voor mensen die goed ter been zijn. Voor mensen die aan een rolstoel gebonden zijn is het een ramp. Je kunt niet eens naar binnen zonder iets omver te rijden. Ik durf er niet in, ben doodsbenauwd dat ik iets stuk rij. Zo zijn er heel veel winkels op Texel waar we niet in kunnen, daar zijn we niet welkom. En dat vind ik heel erg. Ik dacht altijd dat de middenstand het van ons (toeristen) moest hebben om het hoofd boven water te houden, zeker in deze tijd van crisis. Afgelopen week heb ik veel winkels bezocht, ze keken erg argwanend: 'Kan dit wel?' Nee dus. Domme pech voor ons rolstoelers. Heel erg jammer. Maar gelukkig kunnen we genieten van de prachtige natuur die Texel ons biedt op de geweldige fietspaden van de gemeente. Geweldig genieten van 'ons mooi Texel'.
Reina Bolt,
De Cocksdorp/ Winsum.
FOTO
Sperwer
'We hebben nu al drie dagen een sperwer in de tuin en op de schutting. Heel leuk', meldt Pieter Musch van de Buytengors.