Ongezouten

Kiezen

De stilte voor de storm is begonnen. En dan heb ik het niet over het songfestivalliedje. Ilse en partner gaan proberen het succes van Anouk te overtreffen met 'Calm after the storm.' Reken maar dat de aanloop naar het songfestival allesbehalve rustig verloopt, want iedereen heeft een mening. Logisch, want echt democratisch is die keuze niet. Keus uit één is immers geen keus. Het lijkt Noord Korea wel. Daar is stemmen verplicht. Honderd procent opkomst dus en dan ook nog eens, verrassend, een 100% score voor de enige kandidaat. Je kon ook tegen stemmen. Maar dan wel in een apart stemhokje. Zodat je meteen werd opgepakt voor rebellie en verraad. Nee, de storm waar Annie het over heeft is de uitslag van de gemeenteraadverkiezing. Het aftellen is begonnen. De potloden zijn geslepen. Dit is de kans om van het rode kleurpotlood geen zeurpotlood te maken. Met een gigantische opkomst als resultaat. Na de bekendmaking van de uitslag begint het geschuif met de poppetjes. Wie doet het met wie. Wie is voor, wie is tegen en wie wordt, als verantwoordelijk wethouder, aangeschoten wild. Ik ben benieuwd. En dan maar afwachten waar de eenheidsworst uit gaat komen, want zo afwijkend zijn die programma's nou ook weer niet. Veel beloven en weinig geven, doet de gek in vreugde leven. Maar ik bepaal zelf wel of ik door de hond of de kat word gebeten. We mogen trouwens nog een paar keer naar het stembureau. Donderdag 22 mei kunnen we kiezen voor het Europees Parlement. De kans om wat ver weg lijkt, naar dichtbij te halen. Brussel: here we come. Als er genoeg roependen in de Texelse woestijn zijn, worden we uiteindelijk gehoord. Vervolgens mogen we volgend jaar, op woensdag 18 maart, twee keer stemmen op één dag. Dat is uniek. Dan gaan we naar de stembus voor zowel de Provinciale Staten als de Waterschappen. Twee oproepen, twee stembiljetten, twee stembussen. Dat belooft wat. En alhoewel velen dit zien als 'de ver van mijn bed show', raakt het ons meer dan we denken. Texel stikt van het water en toch verzuipen we er niet in. En de rol van de provincie, zeker als die megaprovincie doorgaat, wordt steeds groter. Daarbij komt dat de Provinciale Staten de leden van de Eerste Kamer kiezen. Dan is de cirkel aardig rond. Kortom, door te stemmen maken we het democratische gat zo klein mogelijk. Laten we die kans aangrijpen. Texel betekent klein blijven door groot te denken. Wij mogen kiezen. Wij kunnen kiezen. Zo niet? Dan: kiezen op elkaar. Annie laat zich dan ook graag vrijwillig in een hokje plaatsen.